Staś Pętelka. Biwak na działce

Przyznaje, ze dostrzegam pewne niebezpieczeństwo w twórczości Barbary Supły ? Niebezpieczeństwo ma dwojaką postać: po pierwsze wciąga dzieci bez reszty i z kilku bajek jakie zakupiłam do tej pory pod rożnymi tytułami, synek nie chce czytać nic innego poza przygodami Jadzi Pętelki i jej brata Stasia... ? Do tej pory w naszym domu największym powodzeniem cieszyła się odsłona serii, gdzie cała rodzinka Pętelków wybrała się do Puszczy Białowieskiej - swoja drogą autorka ma szalona wyobraźnię ? Pomysł ten okazał się inspirujący, tropienie dzikich zwierząt czy rozpalanie ogniska na polanie w środku zimy rzeczywiscie w oczach dziecka musiały okazać się niesamowita przygodą! ? Synek kończy w listopadzie dwa lata, mamy wiec czas na podobne szaleństwa,już teraz muszę jednak się tłumaczyć z ich braku, zwłaszcza ze mój Gabryś jest szalenie ciekawy świata i kiedy tylko usłyszy co robią jego mali, bajkowi przyjaciele, od razu chce wszystko rzucić i tez spróbować ?  
 
 
Na uwagę oprócz przedstawionych w całej serii historii, zasługują również ilustracje – nie rozpraszają dziecka podczas czytania, raczej wzbogacają treść aniżeli wysuwają się na pierwszy plan. To ważne, pozwala bowiem dziecku skupić się na swojej wyobraźni, na rozwijaniu aparatu mowy w zakresie nowych słow ? Jadzia Pętelka i jej brat Staś jednocześnie bawią i uczą ? 

Wokół zrobiło się już mocno jesiennie – tydzień temu skończyło się astronomiczne lato, choć u nas w ogrodzie miało to miejsce zdecydowanie wcześniej. Zabawki już pozbierane, piaskownica przykryta płachtą przeciwdeszczową... ale pozostały nam po lecie cudowne wspominki ? Synek skończył w tym roku cztery lata i bardzo chciał iść w ślady tytułowego Stasia Pętelki, który to pewnego razu wybrał się na działkę z kolega i rodzicami aby spędzić tam całą noc pod namiotem ? Przyznaje, pomysł ten początkowo budził moje spore zastrzeżenia, mąż jednak zadeklarował, ze będzie spal z synem na ogrodzie w namiocie – kiedy zdarzyła się bezchmurna noc, panowie jak postanowili tak zrobili i dwa razy w nocy wstawałam aby sprawdzić przez okno czy aby jakiś wielki niedźwiedź się do nich nie zbliża, choć mieszkamy w Opolu ? Warto spełniać marzenia malucha, synek przez kolejny tydzień wspominał swoja przygodę w namiocie, mąż również dobrze wspominał całą eskapadę, choć marudził trochę na komary – co ciekawe, czytając o przygodach Stasia Pętelki nie ma żadnej wzmianko o tych małych krwiożerczych bestiach, czyżby brat Jadzi Pętelki miał na to jakieś magiczne sposoby? ?