Stacja Centralna

Jeśli chcesz przewidzieć, jak fantastyka naukowa będzie wyglądać w nadchodzącej dekadzie, koniecznie sięgnij po tę książkę autorstwa Gardnera Dozois. We współczesnym Tel Awiwie, w cieniu Stacji Centralnej, żyje ponad ćwierć miliona ludzi z różnych kultur, które nieustannie przenikają się zarówno w świecie rzeczywistym, jak i wirtualnym. Ludzkość, maszyny i tajemnicze Istoty są splecione siecią cyfrowej świadomości, w której życie ma niewielką wartość, a dane są jeszcze tańsze.

Boris Chong, powracając niezbyt chętnie z Marsa do Tel Awiwu, zastaje miasto pogrążone w chaosie. Jego była ukochana wychowuje dziecko, które potrafi jednym dotknięciem wejść do umysłowego strumienia danych. Dodatkowo jego ojciec, pramatka generacyjnej plagi umysłowej, zmaga się ze śmiertelną chorobą spowodowaną przeciążeniem pamięci. Tymczasem jego kuzynka, podróżniczka kosmiczna, zakochała się w żołnierzu-cyborgu, a nieprzewidywalna kobieta wampir danych podążyła za Borisem z powrotem do domu.

Centralnym punktem tego dynamicznego świata jest Stacja Centralna, służąca jako pomost między stale zmieniającym się Tel Awiwem, niezmierzonym wirtualnym wszechświatem a kosmicznymi koloniami, które stały się schronieniem dla ludzi uciekających przed biedą i wojną. Wszystko to łączy obecność Innych, enigmatycznych istot na krawędzi fundamentalnych przemian w strumieniu świadomości.

Alastair Reynolds, autor "Przestrzeni objawienia", opisuje tę książkę jako pełną pięknych, splecionych ze sobą obrazów, jakich wcześniej nie spotkał w fantastyce, chwaląc Laviego Tidhara jako niezwykły talent ostatnich lat. Ken Liu, autor "Królów Dary", zachwyca się jej wspaniałą opowieścią o skomplikowanych politycznych interakcjach i jeszcze bardziej zawiłych ludzkich przeżyciach. Peter Watts, twórca "Ślepowidzenia" i "Echopraksji", porównuje dzieło do fascynującego, zmysłowego połączenia twórczości Nalo Hopkinson, Williama Gibsona i ducha Raya Bradbury’ego, kreując wizję pełną życiowej głębi.