Rzeka tajemnic

<p>„Rzeka tajemnic” to moja pierwsza książka Amandy Quick i na pewno w przyszłości sięgnę po więcej jej dzieł. Autorka zaskoczyła mnie nią bardzo. Mimo, że wcześniej nie miałam do czynienia z jej twórczością bardzo łatwo weszłam w świat jaki przede mną wykreowała. Tę pierwszą próbę zagłębienia się w jej książki oceniam bardzo pozytywnie.</p><p>Najważniejsze co muszę stwierdzić, że tak naprawdę nie jest to wyłącznie romans. Jest wątek miłosny, owszem, ale odgrywa on mniejszą rolę niż historia kryminalna i zagadka, która jest głównym wątkiem książki. Narracja ma szybkie tempo, z krótkimi rozdziałami, co czyni książkę przyjemną i lekką lekturą, którą prędko się czyta. Historia przedstawiona przez autorkę jest naprawdę wciągająca.</p><p>Rok wcześniej Joanna Barclay musiała upozorować własne samobójstwo, by uniknąć okrutnej i niesprawiedliwej kary śmierci, po tym jak w obronie własnej zabiła lorda. Pod nazwiskiem Louisa Bryce ułożyła sobie nowe życie, mieszka z ekscentryczną lady Emmą Ashton i pracuje nad sprawami śledczymi.</p><p>Jej obecna sprawa polega na odkryciu mrocznych sekretów pana Hastingsa, który jej zdaniem finansuje dom publiczny. Przeszukując rezydencję Hastingsa w poszukiwaniu dowodów, wpada na Anthony'ego Stalbridge'a i uświadamia sobie, że on też przybył na miejsce by rozwikłać ciemne sekrety Hastingsa. Choć szuka czegoś zupełnie innego; podejrzewa go o zabicie własnej żony, a także narzeczonej Anthony'ego. Oboje bohaterowie decydują się na współpracę i wkrótce znajdują się w wielu bardzo niebezpiecznych sytuacjach. Znajdują jednak dość czasu, by oddać się nielegalnemu, namiętnemu romansowi</p><p>Bardzo podobała mi się ta książka. Bohaterowie, zwłaszcza Louisa i Anthony (właściwie cała jego rodzina), byli świetni i wymieniali bardzo dowcipne dialogi, które sprawiły, że uśmiechałam się przez dużą część książki. Zagadka morderstwa rozpoczęła się z przytupem, a później nastąpiło kilka ciekawych zwrotów akcji. Mimo, że dość szybko domyśliłam się rozwiązania, to jednak nie odebrało mi przyjemności z lektury. Amanda Quick bardzo dobrze ją poprowadziła.</p><p>Pomimo tego, że jest to książka głównie kryminalna, a nie romantyczna, wątek miłosny jest bardzo dobrze przedstawiony. Nie odciąga uwagi od fabuły i szybko się rozwija. Wyłania się on jeszcze przed rozpoczęciem samej historii . Zaskoczyła mnie i ucieszyła relacja między głównymi bohaterami. Mimo że jest to książka osadzona w realiach historycznych, relacje między bohaterami są bezpośrednie i szczere, bez typowych dla tego typu powieści nieporozumień. To nietypowe postaci, ze względu na wykonywany zawód, szczery sposób obcowania ze sobą, sposób przeżywania miłości, a także rodzinę (również cudownie nietypową), która zasługuje na osobną książkę. Dialogi są niesamowicie przezabawne i szczere.</p><p>Jeśli chodzi o wątek tajemnicy, to jest on bardzo dobrze poprowadzony, odkrywamy rzeczy po trochę i choć można sobie wyobrazić, dokąd sprawy zmierzają, to fabuła jest logiczna i dobrze opowiedziana. Ogółem “Rzeka tajemnic” to bardzo dobra książka, którą warto przeczytać.</p>

<p>Do tej pory twórczość Amandy Quick niezbyt przypadała mi do gustu. Jasne, dobrze się je czytało, a każda z nich miała w sobie coś ciekawego, co powodowało, że nie chciało jej się tak szybko porzucić. Książka „Rzeka tajemnic” wydaje mi się być najlepszą z tych, które do tej pory przeczytałam. Wiem, że wiele innych czytelniczek może się z tym nie zgodzić ale ja cieszyłam się każdą chwilą tej książki i byłam całkowicie zakochana w tym, jak cała ta historia się rozwijała. Wsiąkłam w nią bez opamiętania.</p><p>Historia kręci się wokół tematu morderstw i samobójstw, które nie są tym, czym się wydają oraz wielu innych tajemnic i sekretów. Wszystko to z parą protagonistów, którzy prowadzą zakrojone na szeroką skalę śledztwo.</p><p>Rozmowy między parą głównych bohaterów są ciekawe, zabawne i zaskakujące. Bardzo oryginalne wydają mi się "rodziny" Louisy i Anthony'ego. Tworzą je postacie, które niemal zasługują na własne powieści. Bardzo dobry jest też proces odkrywania prawdy. Para bohaterów odkrywa tajemnice badanej sprawy, a po drodze także siebie.</p><p>Bardzo polubiłam książkowych bohaterów. Luisa jest standardową bohaterką Amandy Quick - niezależną, przebojową, zaradną bohaterką o złotym sercu. Anthony jest z kolei typowym romansowym samcem alfa dobrze umotywowanym i opisanym. Cóż mogę napisać? Uwielbiam jego podejście do rozwoju romantycznego związku, który nawiązał z Louisą. Szalenie podoba mi się sposób, w jaki przedstawione są perypetie, nie tylko miłosne, tej pary. Inne romanse jakoś nie są w stanie mnie tak zachwycić</p><p>Zagłębianie się w tej historii było dla mnie prawdziwą uciechą. Za to jak bardzo pokochałam bohaterów i ich wzajemne relacje, i jak bardzo podobał mi się romans oraz intrygująca tajemnica, uważam, że powinna wystawić “Rzece tajemnic” wysoką notę. W przeciwieństwie do innych jej książek, ten romans w końcu dla mnie “kliknął”. Chemia bohaterów okazała się być dobra, a sama historia na tyle ciekawa, że nie chciałam przestać czytać tej książki. Rzadko mi się zdarza, żeby powieść aż tak mnie pochłonęła.</p>