Paryż domowym sposobem. O kreowaniu stylu życia w czasopismach PRL

Jak uszyć elegancki płaszcz inspirowany francuskim wzornictwem, używając wojskowego koca? Jak zorganizować przyjęcie bez stołu i krzeseł? Czy można kichać bezgłośnie i czemu przywitać się bez całowania rąk? Jak czasopismo „Przyjaciółka” walczyło z powojennym analfabetyzmem, a jego redaktorki sprzeciwiały się biedzie, zacofaniu i przesądom? Jakie wymagania musiała spełniać kandydatka na „kociaka”? Dlaczego niektóre przepisy kulinarne i modowe z czasopisma „Ty i Ja” były krytykowane przez czytelników? Czym było hasło: „Paryż domowym sposobem”?

Te popularne w PRL-u magazyny dotyczące kultury, stylu życia i codziennych wyzwań oferowały czytelnikom wsparcie w adaptacji do powojennej rzeczywistości. Udzielały informacji, wskazówek i porad, kształtując gusta oraz prowadząc kampanie promujące dobry styl. Choć czasem stanowiły narzędzie propagandy, dążyły do utrzymania niezależności, oferując m.in. porady zdrowotne czy dotyczące wychowywania dzieci. Ich misja polegała na edukacji społecznej, dostosowując się do potrzeb różnych grup.

W książce Agaty Szydłowskiej przyglądamy się nostalgii za kulturą wizualną PRL-u poprzez pryzmat pism takich jak „Przekrój”, „Ty i Ja”, „Przyjaciółka” i „Kobieta i Życie”. Zmieniały się elity, kobiety podejmowały pracę zawodową, a wiejscy mieszkańcy miasta zaczęli aspirować do wyższych szczebli społecznych, odcięci od zachodniej kultury przez żelazną kurtynę. Jak definiowano nowe tożsamości i jakie znaczenie miały w tym kobiety? Jak konsumpcjonizm wyglądał w czasach niedoborów?

Dzieło Agaty Szydłowskiej to klucz do zrozumienia minionego świata, zarówno dla tych, którzy go pamiętają, jak i dla tych, którzy postrzegają go jako coś nowego i nieznanego.

Ewa Pawlik, z-ca redaktor naczelnej kwartalnika „Przekrój”, opisuje Agatę Szydłowską jako historyczkę projektowania i wykładowczynię na ASP w Warszawie. Jej bogate zaplecze akademickie obejmuje studia z historii sztuki oraz etnologii, a także działalność kuratorską wystaw.