Pani Poe

Autor i jego wewnętrzne zmagania, kobieta z niezaspokojonymi pragnieniami oraz żona szukająca zemsty... Oto historia Edgara Allana Poe, widziana przez pryzmat jego kochanki oraz mrocznej obsesji, która zawładnęła jego żoną w jednym z najbardziej intrygujących trójkątów miłosnych w literaturze.

Rok 1845 to czas, gdy w Nowym Jorku mrok nocy jest rozświetlany blaskiem gazowych lamp. Miasto tętni życiem pełnym nadziei i możliwości, ale równocześnie boryka się z ubóstwem i rosnącą przestępczością. W tej scenerii, od poematu „Kruk” huczą wszystkie usta – to sukces, o którym marzy niejeden poeta na początku swojej drogi. Frances, zdradzona i porzucona przez swojego męża, walczy o przetrwanie dla siebie i dwojga dzieci. W imię rozwoju zawodowego decyduje się wziąć udział w spotkaniu intelektualistów, gdzie poznaje znanego Edgara Poe. Choć twórczość Poego nie jest w jej guście, jego osobowość ją urzeka, a odkrycie, że zna i podziwia jej prace, dodaje jej otuchy.

Początkowe niewinne zaloty szybko przeradzają się w pełen namiętności romans. Każde spotkanie z tajemniczym artystą sprawia, że Frances coraz głębiej wplątuje się w miłosną sieć. Sytuacja komplikuje się, gdy żona Edgara postanawia nawiązać przyjaźń z Frances. Relacja nabiera mrocznych barw, przypominających te znane z opowieści gotyckich, jakie sam Poe tworzył. Przeznaczenie bohaterów wydaje się nieuniknione, podobnie jak nie da się oszukać przeznaczenia czy śmierci. Żona Poego jest równie nieugięta jak los, który spoczywa nad nimi wszystkimi.