Morderstwo pod cenzurą

Kilka dni przed obchodami 11 listopada 1930 roku w Lublinie panuje pełne napięcia oczekiwanie z powodu zbliżającego się święta narodowego. W tym czasie dochodzi do szokującego morderstwa redaktora naczelnego miejscowej prawicowej gazety, które ma miejsce w jego własnych czterech ścianach. Dochodzenie prowadzi trzydziestoletni policjant Zygmunt „Zyga" Maciejewski, który sam zmaga się z życiowymi trudnościami, takimi jak rozstanie z żoną, skłonność do nadmiernego picia i zamiłowanie do boksu. Wstępne podejrzenia padają na dwóch innych lokalnych redaktorów naczelnych: jednego znanego z działalności komunistycznej, oraz drugiego, wokół którego krążą pogłoski o niewłaściwym zachowaniu wobec młodych chłopców. Dochodzenie komplikuje się za sprawą nowego współpracownika z komendy wojewódzkiej oraz niesubordynowanych podwładnych Maciejewskiego. Napięcie rośnie, gdy w dniu święta odkryte zostaje ciało cenzora prasowego.

Marcin Wroński, przez swoją powieść, przedstawia Lublin z okresu międzywojennego jako nowy i pełen życia punkt na mapie polskiej literatury kryminalnej. Miasto, jak opisane przez Wrońskiego, doskonale wpisuje się w krajobraz stworzony przez Marka Krajewskiego w jego opowieściach o Breslau i Bartłomieja Rychtera o Sanoku. Autor z wielką starannością oddaje ówczesną atmosferę Lublina, snując wciągającą intrygę i wzbogacając ją o dawkę humoru. Tajemnica zawarta w powieści "Morderstwo pod cenzurą" trzyma w napięciu od początku do końca, oferując czytelnikom mnóstwo emocji.