Hen. Na północy Norwegii

Północna Norwegia to miejsce, gdzie natura dyktuje warunki życia. To obszar, gdzie niewielu ludzi współegzystuje z tysiącami reniferów, a lodowate morze i gwałtowne wiatry sprawiają, że codzienność jest pełna wyzwań. Dla postaci przedstawionych w tej książce region Finnmark, często postrzegany jako ultima Thule, jest jednak sercem ich istnienia i niewyczerpaną opowieścią.

Ilona Wiśniewska patrzy na Najdalszą Północ Europy z perspektywy umierającego mędrca, wczuwa się w nią razem z Mari Boine, znaną na całym świecie artystką saamską, oraz dzieli tę przestrzeń z ludźmi, którzy z różnych powodów nie mogą jej opuścić. Stara się także uchwycić jej istotę w momentach, gdy wraz z innymi próbuje zapobiec zniknięciu tego miejsca, malując murale na starych budynkach.

Finnmark to graniczne terytorium. Niezależnie od tego, skąd się na nie patrzy, zawsze pozostaje oddalone – czy to blisko, czy daleko. W języku norweskim słowo „hen” symbolizuje tę dwoistość, odnosząc się zarówno do bliskiej, jak i dalekiej odległości, czasem oznaczając miejsce po drugiej stronie świata, a innym razem coś niemal na wyciągnięcie ręki.

Ten odległy zakątek Norwegii splata się z naszą historią, stając się opowieścią o nas samych.