Farby wodne

W roku 1943 Dina Gottliebova, młoda Żydówka ze studiów artystycznych w Brnie, trafia do obozu Auschwitz-Birkenau. Miała tam numerować bloki, jednak wkrótce okazało się, że jej talent do portretowania jest bardziej pożądany. Doktor Mengele badał "mieszańców cygańskich" i pragnął, aby różnorodne odcienie oczu i skóry były jak najwierniej odwzorowane na akwarelach.

Rok wcześniej, w 1942, rodzina kolejarza z Oświęcimia przeżywa dramatyczną stratę najmłodszego dziecka. Chcąc ukoić ból matki, trzy dni po wyzwoleniu obozu syn rodziny udaje się do Auschwitz, by znaleźć osierocone dziecko, które mogłoby zająć miejsce utraconej córki. Wybiera małą węgierską Żydówkę o imieniu Ewa. Jakiś współwięzień przekazuje mu jako dar akwarele znalezione w jednym z baraków.

W 1963 roku muzeum KL Auschwitz-Birkenau nabywa te obrazy od Ewy, a kilka lat później odnajduje ich twórczynię. Dina Gottliebova osiedliła się w Stanach Zjednoczonych jako żona Arta Babbitta, znanego rysownika Disneya. Przybywa do Polski, przegląda swoje prace, prosi o ich fotografie, lecz po tym wszystkim na długo zapada milczenie. Dopiero w połowie lat 90. występuje z żądaniem zwrotu oryginalnych akwareli.

Komu przysługują prawa do tych portretów? Czy to rzeczywiście Dina, jako ich autorka? A może Romowie, którzy posłużyli jako modele do ich stworzenia? A może jednak muzeum KL Auschwitz-Birkenau, które dąży do zachowania świadectw zbrodni przeciwko ludzkości? "Farby wodne" to refleksja nad dziedzictwem powstałym w otchłani okrucieństwa oraz wyraz poszukiwania granic romskiej tożsamości i tego, w jaki sposób los jednostki splata się z tragedią całego narodu.