Egotyki i niewiersze

Bogdan Jaremin, znany ze swego filozoficznego podejścia do poezji, tworzy utwory oparte na solidnych obrazach, sugestywnych metaforach i klarownej składni. Może to być wynik jego akademickiej kariery jako doktora nauk medycznych, co sprawia, że jego wiersze przypominają analityczne wykłady o anatomii człowieka i świata. W swojej najnowszej twórczości, Jaremin łączy elementy dyskursywne i liryczne, próbując odnaleźć styl, który, wzorem Czesława Miłosza, nie byłby ani zbyt poetycki, ani zbyt prozatorski.

Tytuł "Egotyki i niewiersze" jest na swój sposób przewrotny. "Niewiersze" to teksty pełne filozoficznych refleksji, w których autor dąży do pogodzenia racjonalizmu z romantyzmem, oraz oświeceniowej logiki z poetycką wrażliwością. "Egotyk," będący neologizmem stworzonym na podobieństwo słowa "erotyk," reprezentuje autorefleksję i podróż do głębi własnego "ja."

W ostatnich latach uwagę zdobywa ekopoetyka, dziedzina literaturoznawstwa kwestionująca tradycyjny podział na naturę i kulturę. Tom Jaremina, pełen odniesień biologicznych i z wyraźnym szacunkiem dla Matki Ziemi, z pewnością przypadnie do gustu zwolennikom tego podejścia, ale nie tylko im.

Tadeusz Dąbrowski