Czarna gwiazda Yves Saint Laurenta

Wspomnienia o niej zblakły wraz z upływem czasu, mimo że kiedyś była równie znana jak Naomi Campbell. Rebecca Ayoko, muza Yves Saint Laurenta, dzieliła z nim wyjątkowe porozumienie oparte na wzajemnym szacunku i podziwie. Laurent dedykował jej wspaniałą suknię "Kiedy gwiazdy stają się czarne", którą dziś można zobaczyć w muzeum. Projektanci tacy jak Guy Laroche, Hubert de Givenchy, Calvin Klein, Karl Lagerfeld, Gianfranco Ferré i Oscar de la Renta tworzyli moda specjalnie dla niej, a Helmut Newton uwieczniał ją na swoich zdjęciach. Przez dekadę była królową najważniejszych pokazów mody w Paryżu, Nowym Jorku, Mediolanie i Tokio, będąc ulubienicą takich domów mody jak Chanel, Dior i Balmain.

Do Paryża przybyła jako dwudziestolatka, pomimo że nie potrafiła czytać ani pisać. Jej dzieciństwo było naznaczone nieopisanym cierpieniem: osierocona, doświadczała przemocy fizycznej i emocjonalnej oraz była zmuszana do pracy niewolniczej. W wieku trzynastu lat została matką. Życie mogło jej skierować drogę do zostania kapłanką voodoo, zakonnicą lub prostytutką w Abidżanie. Jednak ona przeszła od życia w afrykańskiej wiosce do blasku haute couture lat 80. i równie szybko z tego blasku została usunięta.

W swojej autobiografii "Czarna gwiazda Yves Saint Laurenta", Rebecca Ayoko z niezwykłą otwartością i pokorą dzieli się swoją niezwykłą historią. Czytelnik zostaje zaproszony do świata legendarnych projektantów i odkrywa zarówno piękno, jak i brutalność świata mody. Książka była nominowana w 2013 roku do nagrody magazynu "Madame Figaro" w kategorii współczesnej biografii kobiety.