Chleb i proch. Wędrówka przez góry Gruzji

Latem 1998 roku Tony Anderson wyruszył w góry Gruzji, aby odkryć odizolowane i niemal zapomniane społeczności Chewsurów, Tuszynów, Raczów, Megrelów i Swanów. Zafascynowany ich starodawnymi wierzeniami i zwyczajami, które przetrwały mimo trudnej historii i polityki komunistycznej, a także burzliwych zmian po upadku Związku Radzieckiego, Anderson wyruszył w podróż pełną odkryć. "Chleb i proch" to jednak coś więcej niż tylko opis tej niezwykłej wędrówki; to także analiza skomplikowanej historii i polityki regionu. Gruzja, choć nękana przez wydarzenia historyczne, wciąż tętni życiem i energią młodości, pomimo swojej starożytnej przeszłości, sięgającej dalej niż dzieje wielu krajów europejskich.

W niespokojnym okresie lat dziewięćdziesiątych Anderson nie ogranicza się jedynie do eksploracji gruzińskich gór, ale także z pasją opisuje swoje wyprawy na Północny Kaukaz, do Azerbejdżanu i północno-wschodniej Turcji, gdzie niegdyś rozwijało się gruzińskie królestwo Tao-Klardżeti. Sięgając do gruzińskiej literatury oraz rzadko dostępnych prac dawnych podróżników i badaczy, Anderson pokazuje głębokie rozumienie regionu i jego mieszkańców. Jest jednym z nielicznych, którym udało się tak wyraźnie i zrozumiale uchwycić esencję gruzińskości, jak podkreśla Wojciech Górecki.