Błękitne wstążki dróg

Powieść utopijna osadzona w latach 50. XXI wieku przedstawia historię Joanny, której życie zaczyna się komplikować. Jej dotychczasowy, stabilny świat zaczyna się chwiać, kiedy musi stawić czoła mobbingowi w pracy. Z początku pasywna, Joanna stopniowo uczy się, jak wyjść z tej sytuacji, starając się nie ulegać zasadom, które są sprzeczne z jej przekonaniami.

Pisarka z ogromną umiejętnością kreuje fikcyjny i utopijny świat, gdzie jedyne realne zagrożenia to uzależnienia od narkotyków, gier komputerowych oraz przemoc psychiczna. W szczególności, dzieci porwane przez porywaczy, narażone są na tę formę przemocy, a takie sytuacje występują coraz częściej jako nowoczesna forma wojny cywilizacyjnej. Joanna zaczyna odczuwać nieuzasadniony lęk o swoją dziesięcioletnią córkę. Jej przeczucie się nie myli, co prowadzi ją do przygotowań w formie swoistego treningu survivalowego, aby być gotową na potencjalną akcję ratunkową.

Powieść „Błękitne wstążki dróg” oferuje czytelnikom liczne, nieprzewidywalne zwroty akcji, prowadzące ich z Joanną do Oxfordu, przez Shimlę w Indiach, aż po dzikie wybrzeża Oceanu Spokojnego. W tym fantazyjnym i utopijnym świecie autorka metaforycznie podejmuje aktualne wyzwania stojące przed rządami europejskich krajów: ochrana obywateli przed terrorem, radzenie sobie z globalnym ociepleniem, czy też interpretacją zagrożeń wynikających z różnorodności kulturowej. Tekst budzi szereg pytań: Jakie wartości są rzeczywiście zagrożeniem? Czy narodowe kultury są w niebezpieczeństwie ze strony odmienności? Rozważania te stanowią tło dla dynamicznej i pełnej przygód fabuły.