Aleksander Szczęsny (1885-1929)

Mimo że Aleksander Szczęsny nie zyskał pełnego uznania, jego talent docenili niektórzy z najwybitniejszych krytyków, tacy jak Przesmycki i Leśmian. Jego osobowość łączyła w sobie melancholię i wzniosłość, a jako poeta, ojciec i patriota, zmarł przedwcześnie, niemal pogrążając się w zapomnieniu. Jego nazwisko pojawiało się sporadycznie, często między innymi twórcami, których uznano za bardziej zdolnych. Szczęsny to twórca intrygujący i tragiczny jednocześnie. Reprezentując pokolenie na przełomie wieków, debiutował między dwiema epokami, co niestety sprawiło, że przypięto mu łatkę epigona na podstawie jednej nieprzychylnej oceny. Jego dzieło jednak to wyjątkowa więź między poetyką Młodej Polski a dwudziestoleciem międzywojennym.

Autorka omawia i rozwija prace poprzednich badaczy, uzupełniając wszelkie braki i prezentując pełniejszy obraz twórczości Szczęsnego. Jej badania stanowią złożoną syntezę dotychczasowej wiedzy o działalności i twórczości tego poety. Publikacja znacząco wzbogaca dotychczasowe badania, umieszczając twórczość Szczęsnego w kontekście jego życia i dorobku artystycznego. Analizy są precyzyjne i dokładne, co stanowi jedną z największych zalet tej pracy, będąc jednocześnie klarowne i zwięzłe.