Agonia dźwięków

Na początku XX wieku, w odludnym zakątku, gdzie świat zdaje się zapomniany przez Boga i ludzi, trwa życie w klasztorze La Rpita, pozostawionym na uboczu przez biskupa Maurycego z diecezji Feixes. Jest to siedziba zamkniętego zakonu, którym kieruje surowa matka Dorotea, pozbawiona poczucia humoru. Brat Junoy, uzdolniony muzyk, zostaje wysłany do tego miejsca jako spowiednik. Pozbawiony możliwości gry na instrumentach, znajduje ucieczkę w świecie abstrakcyjnej muzyki, która staje się jego duchowym schronieniem. Jego pragmatyczne podejście prowadzi go do konfliktu z matką przełożoną, dawną poetką, która nie zrealizowała swoich ambicji. Brat Junoy wyraża przekonanie, że ascetyczne życie niekoniecznie przybliża do Boga, a niedożywienie może prowadzić do omamów.

Po buncie przeciwko surowej karze nałożonej na dwie nowicjuszki, z których jedna umiera, a druga opuszcza zakon, brat Junoy wpada w ostry konflikt z matką przełożoną. Wkrótce trafia do aresztu i staje przed sądem diecezjalnym, oskarżony o herezję, nadużycia oraz samowolne działania. Proces, który się rozpoczyna, stawia go w niekorzystnym świetle, czyniąc go ofiarą nietolerancji w świecie obojętnym na jego pasję.

Ta gotycka powieść pełna pasji jest kolejnym dowodem mistrzowskiego stylu Jaume Cabré, wybitnego katalońskiego autora. Urodzony w Barcelonie w 1947 roku, Cabré jest cenionym pisarzem, uznawanym za jednego z najwybitniejszych twórców katalońskiej literatury. Autor wielu powieści, opowiadań, esejów oraz scenariuszy filmowych i telewizyjnych, należy do Instytutu Studiów Katalońskich. Jego prace zdobyły uznanie czytelników i krytyków na całym świecie, były wielokrotnie nagradzane, ekranizowane i tłumaczone na ponad 25 języków. Wydawnictwo Marginesy opublikowało jego dzieła takie jak "Wyznaję" (2013), "Głosy Pamano" (2014), "Jaśnie pan" (2015) oraz "Cień eunucha" (2016).