47 lotów balonem

Zdrodowski w swojej twórczości koncentruje się na różnorodnych znaczeniach i projekcjach, które kształtują jego postrzeganie świata. Choć jego prace są częścią literatury współczesnej, nie jest odizolowany; wręcz przeciwnie, wpisuje się w szerszy kontekst literacki. W jego poezji odnaleźć można elementy podobne do tych z twórczości Andrzeja Sosnowskiego, takie jak motyw tęczy czy wpływowe wątki obecne w dziełach „Gdzie koniec tęczy nie dotyka ziemi” i „Po tęczy”. Podobnie, w jego utworach pojawiają się motywy zaczerpnięte z „Tlenu” Julii Fiedorczuk, które eksplorują związki działania języka i jego złożoność.

Choć Zdrodowski, Sosnowski i Fiedorczuk podzielają podobną filozofię względem języka jako przestrzeni twórczej, różnią się w podejściu do tematyki i wyrazu. W porównaniu z Sosnowskim, Zdrodowski cechuje się większą bezpośredniością w opisie doświadczeń, co jest widoczne w niektórych jego utworach. Z kolei od Fiedorczuk różni go sposób przedstawiania świata żyjącego – u niego miasto zastępuje naturalną przestrzeń, stając się symbolem współczesnego życia.

Wiersze Zdrodowskiego ukazują specyfikę naszych czasów, podkreślając dynamikę życia miejskiego, które postrzega jako naturalny lub znaturalizowany habitat współczesnego człowieka. Jego twórczość to refleksja nad cechami współczesności, odzwierciedlająca naszą codzienność i jej wyzwania.