książka "Szary Domek" - Katarzyna Szestak

Renata Piątkowska to autorka znana z niezwykłych książek dla dzieci i młodzieży. "Szary Domek" to jedno z jej dzieł, które przyciąga uwagę ciepłym i poetyckim językiem. Zasługą Natalii Jabłońskiej jest piękna oprawa graficzna, która doskonale dopełnia tę opowieść, jak zauważył ceniony artysta grafik, Bohdan Butenko. "Szary Domek" przenosi nas do magicznej krainy zwanej Herbatkowym Miastkiem, położonej za Srebrną Rzeką i Czarnym Lasem, gdzie rzadko pojawiające się gwiazdy spadają z nieba. W tym niesamowitym miejscu mieszczą się urokliwe uliczki: Rumiankowa, Miętowa, Malinowa i Hibiskusowa, a także inne, które wypełniają kolorowe domy zamieszkałe przez różnorodnych mieszkańców - radosnych i poważnych. Jedna z ulic, Ulica Wietrzna, wyróżniała się spośród reszty. Była wąska, kręta, a wzdłuż niej rosły smukłe topole, w których królował Wiatr, codziennie ćwicząc tam swoje gwizdy i piruety. Wszystko uległo zmianie pewnego czwartku w lipcu, gdy burza uderzyła w Herbatkowe Miastko. Błyskawice rozświetlały niebo, a na końcu ulicy Wietrznej nagle pojawił się domek. Szary jak burzowe niebo, zbudowany z szarych desek i kamieni, z dziwacznym dachem przypominającym kapelusz czarownicy. Mieszkańcy miasta z dezaprobatą spoglądali na tajemniczy domek, zastanawiając się, kto mógłby chcieć mieszkać obok Wiatru. Przypuszczali nawet, że to może być jego dom. Tymczasem Szary Domek stał w deszczu, nieświadomy tych wszystkich rozmów. Tylko Wiatr odważył się podejść bliżej, wirując wokół niego i szumiąc, że powinien zniknąć, gdyż to jego ulica. Jednak domek nie rozumiał jego słów i dalej wpatrywał się w szare chmury i kolorowe domki na sąsiednich ulicach. Dni mijały, a mieszkańcy Herbatkowego Miastka wrócili do swoich codziennych spraw, szybko zapominając o dziwnym domku. Jedynie Wiatr nie mógł zaakceptować faktu, że Ulica Wietrzna nie była już tylko jego królestwem. Próbował zniechęcić Szary Domek do pozostania, sycząc i zrywając dachówki. Mimo to domek nie zrozumiał niechęci Wiatru i jedynie cicho skrzypiał i poruszał swoimi okiennicami w odpowiedzi na jego hałaśliwe pohukiwanie.