Krwawy śnieg

Wspomnienia żołnierza, który znalazł się w szeregach 24. Dywizji Pancernej, odsłaniają dramatyzm wojennej rzeczywistości od października 1942 roku, kiedy dołączył do walk pod Stalingradem. Autor przeprowadza nas przez swoje doświadczenia, aż do momentu walk nad Wisłą w sierpniu 1944 roku, gdzie ponownie został ranny. Po tym, jak walczył w dramatycznym odbiciu Nemmersdorf w Prusach Wschodnich, został przydzielony do Korpusu Pancernego Grossdeutschland. Wojnę zakończył, leczących się z kolejnej rany w Sudetach. Przekazany przez Amerykanów w ręce Rosjan, dzięki swoim pomysłowym rozwiązaniom uniknął deportacji na Syberię. W trakcie swojej służby został wyróżniony Żelaznym Krzyżem I i II Klasy, srebrną Nahkampfspange za minimum 30 dni walki wręcz oraz Złotą Odznaką za Rany, nadawaną za odniesienie pięciu ran na polu bitwy.