Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Krótka historia litery łacińskiej
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Książka, którą przygotowałam, ma na celu chronologiczne zorganizowanie głównych stylów pisma, które ewoluowały w zakresie litery łacińskiej przez ostatnie dwa tysiące lat. Polska literatura nie jest bogata w prace poświęcone paleografii; w zasadzie można wskazać tylko dwa znaczące tytuły: „Paleografia łacińska” Władysława Semkowicza z 1951 roku oraz „Zarys dziejów pisma łacińskiego” Aleksandra Gieysztora z 1973 roku. Mimo ich dużej wartości, istnieje potrzeba stworzenia zaktualizowanej publikacji na ten temat, co pozostaje wyzwaniem dla historyków i paleografów. Moje dzieło koncentruje się wyłącznie na chronologii podstawowych stylów ręcznego pisma łacińskiego, począwszy od czasów rzymskich po współczesność, pomijając druk. Badam przeobrażenia pisma ręcznego, zarówno w formie kodeksowej, jak i dokumentowej. Nawet po wynalezieniu druku, około 1450 roku, pismo ręczne nadal przechodziło przemiany, wzbogacając kaligrafię o style takie jak kursywa humanistyczna czy angielska. Choć zadanie może wydawać się proste, uporządkowanie „burzliwych losów” litery łacińskiej nie jest łatwe. Każda epoka wprowadzała liczne style, które dzieliły się na odmiany zależne od okresu, miejsca, przeznaczenia i kontekstu. Często style te wzajemnie się przenikały, tworząc np. bastardy gotyckie. Dla miłośników kaligrafii ważna jest wiedza na temat używanych stylów, ponieważ wpływa ona na rozwój umiejętności kaligraficznych. Zdecydowałam się samodzielnie stworzyć wzorniki dla wszystkich opisywanych stylów, co wymagało ode mnie nauki niektórych z nich specjalnie na potrzeby książki. Choć planowałam opisać około tuzina stylów, ostatecznie zamieściłam opisy ponad czterdziestu, z pełnym alfabetem minuskuł i majuskuł. Litery są niezwykłym osiągnięciem – bez nich nasz świat i wiedza o kulturze byłyby znacznie uboższe. Są one potężnym narzędziem, które może przetrwać czas i przestrzeń, a ich wykorzystanie zależy od nas, zwłaszcza w dobie postępującej cyfryzacji. „Krótka historia litery łacińskiej” dąży do uporządkowania i zrozumienia bogatej historii piśmiennictwa, ozdobiona mapami, które pomagają zrozumieć związki między różnymi kulturami pisma.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Książka, którą przygotowałam, ma na celu chronologiczne zorganizowanie głównych stylów pisma, które ewoluowały w zakresie litery łacińskiej przez ostatnie dwa tysiące lat. Polska literatura nie jest bogata w prace poświęcone paleografii; w zasadzie można wskazać tylko dwa znaczące tytuły: „Paleografia łacińska” Władysława Semkowicza z 1951 roku oraz „Zarys dziejów pisma łacińskiego” Aleksandra Gieysztora z 1973 roku. Mimo ich dużej wartości, istnieje potrzeba stworzenia zaktualizowanej publikacji na ten temat, co pozostaje wyzwaniem dla historyków i paleografów. Moje dzieło koncentruje się wyłącznie na chronologii podstawowych stylów ręcznego pisma łacińskiego, począwszy od czasów rzymskich po współczesność, pomijając druk. Badam przeobrażenia pisma ręcznego, zarówno w formie kodeksowej, jak i dokumentowej. Nawet po wynalezieniu druku, około 1450 roku, pismo ręczne nadal przechodziło przemiany, wzbogacając kaligrafię o style takie jak kursywa humanistyczna czy angielska. Choć zadanie może wydawać się proste, uporządkowanie „burzliwych losów” litery łacińskiej nie jest łatwe. Każda epoka wprowadzała liczne style, które dzieliły się na odmiany zależne od okresu, miejsca, przeznaczenia i kontekstu. Często style te wzajemnie się przenikały, tworząc np. bastardy gotyckie. Dla miłośników kaligrafii ważna jest wiedza na temat używanych stylów, ponieważ wpływa ona na rozwój umiejętności kaligraficznych. Zdecydowałam się samodzielnie stworzyć wzorniki dla wszystkich opisywanych stylów, co wymagało ode mnie nauki niektórych z nich specjalnie na potrzeby książki. Choć planowałam opisać około tuzina stylów, ostatecznie zamieściłam opisy ponad czterdziestu, z pełnym alfabetem minuskuł i majuskuł. Litery są niezwykłym osiągnięciem – bez nich nasz świat i wiedza o kulturze byłyby znacznie uboższe. Są one potężnym narzędziem, które może przetrwać czas i przestrzeń, a ich wykorzystanie zależy od nas, zwłaszcza w dobie postępującej cyfryzacji. „Krótka historia litery łacińskiej” dąży do uporządkowania i zrozumienia bogatej historii piśmiennictwa, ozdobiona mapami, które pomagają zrozumieć związki między różnymi kulturami pisma.
