Kronika umarłych

Kostyń to małe miasteczko ulokowane na bagnistym terenie, wybudowane przez Niemców. Niezmiennie chłodne i wilgotne, oplecione wiatrem znad morza. Tutaj wraca Mateusz, jazzowy muzyk, który po rozstaniu w Stolicy doświadcza zawodowych niepowodzeń i powoli traci kontakt z rzeczywistością. Konrad, oddany mąż i ojciec, pozornie posiada wszystko, co potrzebne do szczęścia, jednak codzienne życie staje się dla niego męczące, a jego żona Agata jest dręczona przez dziwaczne wizje. Z kolei Darek, uciekając od bolesnej prawdy o nieuleczalnej chorobie syna, odchodzi z domu i wikła się w przelotne romanse. Ksiądz Jan przechodzi kryzys wiary i nie jest w stanie wesprzeć swoich parafian. W powieści "Kronika umarłych" pióra Daniela Odiji, postacie te poszukują ukojenia w różnych formach - od muzyki, przez miłość i seks, aż po wiarę - lecz pozostają uwięzione w kręgu niemocy. Odija przedstawia skomplikowaną sieć zerwanych więzi i nieporozumień w świecie, gdzie rzeczywistość miesza się z urojeniami, niczym rozdygotany fundament szpitala z "Królestwa" Larsa von Triera.

Koszmary wypierane ze świadomości mieszkańców powracają jak niespodziewane widma. "Kronika umarłych" stanowi, moim zdaniem, najważniejsze dzieło Daniela Odiji - zauważa Przemysław Czapliński.

Recenzje poprzednich prac Odiji również podkreślają jego literacki talent. Andrzej Stasiuk pisze o dużej dawce prawdziwej, mocnej literatury. Piotr Bratkowski z "Newsweeka" określa "Ulicę" jako śmiałą próbę uchwycenia duszy świata. Z kolei "Berliner Zeitung" rekomenduje tę historię polskiej prowincji, stworzoną w duchu realizmu magicznego, jako wartą przeczytania pozycję.