Królowa Tiramisu

To historia pełna miłości, sekretów i złudzeń, stworzona niczym skomplikowana mozaika, wypełniona emocjami i marzeniami. Narracja, podobnie jak w filmach Davida Lyncha, odkrywa tajemnice o wielu warstwach, gdzie miłość przeplata się ze zdradą i manipulacją. Atmosfera przypomina obrazy Chagalla, a opowieści niczym z baśni ożywają, chroniąc fantazję dziecka, gdzie rzeczywistość i duchy przenikają się, jak w "Senniku współczesnym" Konwickiego. W centralnym wątku poznajemy losy młodego doktoranta i dojrzałej, atrakcyjnej kobiety, która pełni funkcję dyrektorki stacji radiowej i jest żoną prezesa korporacji. Julia zwodzi młodego mężczyznę wizjami ich wspólnej przyszłości, lecz nie chce rezygnować z wygodnego życia.

Książka była nominowana do nagrody NIKE w 2009 roku, zdobywając uznanie krytyków. Henryk Bereza w "Przeglądzie" wskazał autora jako najbardziej obiecującego debiutanta roku. Dariusz Nowacki w "Opcjach" określił "Królową Tiramisu" jako dzieło na granicy oryginalności i imitacji. Agnieszka Wolny-Hamkało z "Gazety Wyborczej" zaznaczyła delikatność i estetykę erotyki w utworze. Agnieszka Czachowska w "Twórczości" dostrzegła tu kompozycję łączącą szczerość z demaskacją, odzwierciedlającą czysty postmodernizm. Leszek Żuliński opisuje powieść jako piękną i dramatyczną baśń, a Leszek Bugajski skupia się na motywie dorastania i poszukiwaniu miłości, który prowadzi czytelnika przez zawiłe ścieżki ludzkich emocji.