Krfotok czyli stanu wojennego nie było...

Edward Redliński w swojej najsłynniejszej i budzącej kontrowersje książce proponuje alternatywną wersję historii Polski na końcu XX wieku. Obrazuje sytuację, w której generał Jaruzelski rezygnuje z wprowadzenia stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku. Po wojskowym przewrocie zostaje odsunięty od władzy przez partię i wojsko. Tymczasem Lech Wałęsa po nieudanym zamachu na swoje życie decyduje się wycofać z życia publicznego. Chaos szybko ogarnia kraj. W styczniu 1982 roku dochodzi do wybuchu Pałacu Kultury, symbolu sowieckiej dominacji, co zapoczątkowuje wojnę domową i ponowne powstanie styczniowe. Zbrojna interwencja ZSRR prowadzi do polsko-rosyjskiej "wojny ojczyźnianej", która kończy się rozejmem w Terespolu rok później. W efekcie zachodnie ziemie zostają włączone do NRD, a Warmia i Mazury są anektowane. Kraj popada w marazm. Jan Paweł II przechodzi na emeryturę, Jerzy Popiełuszko zostaje biskupem, a Adam Michnik staje się doradcą chińskich władz. Polacy stają przed decyzją w narodowym referendum: czy przekształcić się w Królestwo Kongresowe, czy stać się szesnastą republiką ZSRR?

Książka "Krfotok" to satyryczne spojrzenie na nowopowstałą narodową mitologię. Redliński z niezwykłym talentem artystycznym obala pomniki wyrosłe po 1989 roku, przedstawiając Warszawę jako miasto zapatrzone w swoją heroiczną postawę. Krytykowane są tradycje, które zamiast wzmacniać, przygniatają, a wszystko to jest dokonane z pełnym przekonaniem twórczym. Jak zauważa Zdzisław Pietrasik w „Polityce”, Redliński skutecznie podważa nasze narodowe mity.