Kobieta, która pożyczała wspomnienia

Tove Jansson, znana przede wszystkim z niezwykłych książek o Muminkach, rozwijała swoje zdolności artystyczne w szkołach Helsinek, Sztokholmu i Paryża. Wkrótce odkryła, że malowanie i rysowanie to dla niej za mało, co skłoniło ją do wyrażenia swoich fascynacji także poprzez literaturę. W obu dziedzinach podejmowała podobne tematy, jednak to literatura pozwoliła jej zdobyć międzynarodowe uznanie dzięki oszczędnemu stylowi i poetyckim opowiadaniom.

Jansson często skupiała się na postaciach starszych, przedstawiając ich nawyki i ekscentryczności z dużą dozą empatii. Bohaterowie ci, mimo licznych życiowych doświadczeń, zachowują mądrość i radość płynącą z wolności i odwagi, co autorka pokazuje z wielką wrażliwością.

Zbiór „Kobieta, która pożyczała wspomnienia” łączy opowiadania z trzech tomów: „Podróż z małym bagażem”, „Fair play” i „Listy od Klary”. W obecnych czasach szczególnie ciekawe wydają się teksty z „Fair play”, które opisują bliską relację pomiędzy dwiema artystkami mieszkającymi w tej samej kamienicy w Helsinkach. Zawierają one wiele autobiograficznych elementów odnoszących się do związku Jansson z graficzką Tuulikki Pietil, ukazując Jansson jako odważną artystkę, łamiącą społeczne tabu i wyprzedzającą swoją epokę, co nadaje jej twórczości nowe, queerowe znaczenie.