Jak zostałem ekspertem, czyli kariera geofizyka z PRL-u

Drodzy Czytelnicy,

Jestem żoną autora tej książki, którą właśnie trzymasz, oraz jego najwcześniejszym czytelnikiem. Kim jest autor?

Jego genealogia jest bogata i różnorodna. Jego matka pochodzi z Londynu, a ojciec z Charkowa, którego tożsamość narodowa pozostaje niejasna - Ukrainiec czy Rosjanin? Dziadkowie ze strony ojca to prawdziwa mozaika kulturowa: babka była Ukrainką, a dziadek litewskim Żydem urodzonym w Kownie. Młodzieńcze lata i okres studiów mogą wydawać się standardowe, lecz w rzeczywistości były pełne niespodzianek. Zmiana kierunku studiów, udział w studenckich protestach marca 1968 roku – te patriotyczne zrywy, od których autor jednak się dystansuje, barwnie układają jego ścieżkę życia.

Autor uzyskał dyplom inżyniera w roku 1971, w czasach Polski komunistycznej, a tytuł doktora zdobył już po upadku komunizmu, dokładnie 25 czerwca 1998 roku, niespełna tydzień po oficjalnym potępieniu systemu przez Sejm RP. Książka odkrywa jego życie nie tylko poprzez pryzmat czasu, ale również geografii. Autor wspomina czasy młodości, naukę i studia, które dla niego i dla mnie były niezapomnianymi. Błękitne lata, które na zawsze pozostaną w naszej pamięci. Jego podróże po kontynentach nie były prostą turystyką, lecz zawodowym wyzwaniem. Pracował w kopalniach węgla, żelaza, złota i miedzi na różnych kontynentach.

W ostatnich latach kariery zawodowej działał jako niezależny konsultant, ekspertem w swojej dziedzinie. Na tę rolę wpłynęło wiele czynników, zaczynając od wychowania przez rodziców w duchu samodzielności i niezależności. Bycie odważnym, niezależnym wymaga czasu i życiowych doświadczeń. System edukacyjny PRL, od podstawówki po uniwersytety, był solidny. Jednak to nie tylko szkoły, ale także żeglarstwo nauczyły go samodzielnego myślenia, co według mnie było kluczowe do osiągnięcia eksperctwa. Autor naprawdę uwielbiał swoją pracę, a takie zaangażowanie jest niezbędne do bycia ekspertem. Co więcej, oprócz tego, co można kontrolować, ważnym elementem życia jest również szczęście. I o tym jest ta książka.

Z poważaniem,
Jadwiga (Jaga) Glazer