Inicjał z offu

Poezja nigdy nie jest sztywnym równaniem z jednym rozwiązaniem. Przeciwnie, można ją postrzegać jako zagadkę z niezliczonymi odpowiedziami. Zdarza się, że jeden wiersz może przybrać różne formy — od wezwania do rewolucji, przez miłosne wyznanie, aż po lament pełen wspomnień. To swego rodzaju gra bez jasno określonych zasad, w której główną rolę odgrywasz ty sam. Warto zapomnieć o wizji poezji jako skomplikowanej sieci metafor albo chłodnej, słownej maski. Pomyśl o niej raczej jako o urzekającej towarzyszce twojej wyobraźni, kuchence mikrofalowej, która przywołuje twoje przeszłe doświadczenia, czy suflerce twoich unikalnych skojarzeń. Przez cały czas nosisz ją w swoim wnętrzu. Czy jesteś gotów czasem ją włączyć?