Ikony ewolucji. Nauka czy mit?

Amerykański biolog Jonathan Wells w swojej książce, wydanej po raz pierwszy w 2000 roku przez Regnery Publishing, przedstawia intrygującą analizę dziesięciu najbardziej rozpoznawalnych dowodów, które powszechnie uznawane są za potwierdzenie teorii darwinizmu. W publikacji tej zwraca uwagę na to, że wiele z tych przykładów funkcjonuje jako tzw. ikony ewolucji. Wells krytycznie bada różnorodne tematy, takie jak darwinowskie drzewo życia utworzone na bazie odkryć paleontologicznych, homologia kończyn kręgowców, znane rysunki Ernsta Haeckela przedstawiające podobieństwa embrionów różnych gatunków, odkrycie skamieniałości archeopteryksa czy też słynne zięby Darwina z wysp Galapagos.

Wells podkreśla, że te znane ikony ewolucji często stoją w sprzeczności z dowodami empirycznymi, a niektóre z nich miały być celowo zafałszowane. W szczególności skupia się na rysunkach Haeckela, które według niego zostały stworzone w sposób, który miałby uwiarygodnić teorię Darwina. Autor zastanawia się nad faktem, dlaczego ilustracje niemieckiego badacza wciąż są obecne w uniwersyteckich podręcznikach do biologii, mimo że już dawno temu ustalono ich niezgodność z rzeczywistością. Według Wellsa, sytuacja ta wynika z niekrytycznego podejścia do teorii ewolucji Darwina.

Zdaniem Wellsa, zdyskredytowane ikony powinniśmy albo usunąć z podręczników, albo zachować je jako przykłady dawnych dowodów na rzecz darwinizmu, które z biegiem czasu przestały być uznawane za wiarygodne dane. Jeśli te przykłady staną się jedynie historycznymi ciekawostkami, to autor zastanawia się nad prawdziwą wartością darwinizmu, skoro jego kluczowe ikony nie dostarczają niepodważalnych świadectw na potwierdzenie teorii.