III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść

<p>Postawa Republiki Federalnej Niemiec wobec konfliktu na Ukrainie pozostaje ambiwalentna. Przez ostatnie dekady Berlin budował swoją potęgę gospodarczą na tanich surowcach importowanych z Federacji Rosyjskiej, kosztem suwerenności państw Europy Wschodniej. Długi czas zastanawiałem się, jak to możliwe, że Berlin przez palce patrzy na intencje Moskwy, skoro stolica III Rzeszy stała się areną najkrwawszych i najbardziej brutalnych praktyk w historii świata, wymierzonych bezpośrednio w ludność cywilną. Dwa miliony kobiet – tyle żołnierze Armii czerwonej zgwałcili w roku 1945, wkraczając do Berlina. Mowa o udokumentowanych aktach przemocy seksualnej, prawdziwa liczba nigdy nie zostanie ujawniona. Zanim czerwonoarmiści zdobyli stolicę III Rzeszy, przetoczyli się przez zachodnią Polskę i Czechosłowację. Skala grabieży, gwałtów i morderstw wciąż jest przedmiotem badan ze strony historyków, niemniej w świadomości narodów Europy Środkowej, Rosja, nieważne czy carska, bolszewicka czy sowiecka, stanowi synonim zła i uosobienie najgorszych demonów przeszłości. Polski historyk i publicysta, Grzegorz Kucharczyk, wydał we wrześniu 2022 roku książkę o przewrotnym tytule „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”. Publikację skończyłem czytać wczoraj i była to lektura w równym stopniu interesująca co przerażająca. &nbsp;<br>&nbsp;<br>Nowoczesność opisana przez Grzegorza Kucharczyka w książce „III Rzesza Niemiecka&nbsp;nowoczesność i nienawiść” rozumiana jest przez pryzmat badań prowadzonych przez niemieckich badaczy, głównie na zlecenie nazistowskiego rządu. W Polsce dobrze kojarzymy koncert Bayer, który sponsoruje klub z Leverkusen, występujący z powodzeniem w 1. Bundeslidze. Koncert Bayer, jeden z większych koncernów farmaceutycznych na świecie, podczas II Wojny Światowej funkcjonował pod nazwą IG Farben, jak opisuje autor książki „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”. To szokujące, że obecnie Bayer cieszy się zaufaniem milionów pacjentów na całym świecie, tymczasem podczas wojny struktury tej formy produkowały Cyklon B. Możecie kojarzyć nazwę tej substancji, jeśli mieliście okazje odwiedzić nazistowski obóz koncentracyjny w Oświęcimiu. Pamiętam drastyczne opisy scen, jakie przedstawiał nam przewodnik, a część z nich miałem przed oczami czytając książkę Grzegorza Kucharczyka. Cyklon B przez kolejne lata był ulepszany. Nie tylko miał zabijać, ale również paraliżować skazanych na śmierć, aby nie wydawali jęków, które mógłby rozpraszać więźniów. Na lamach książki „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść” nie mogło zabraknąć również postaci nie mniej okrutnej, co sam Adolf Hitler. Mowa o Josefie Mengele, którego sami mieszkańcy Auschwitz określali mianem „Anioła Śmierci”. Prawdziwy wzór nowoczesnych Niemiec, stworzonych przez Adolfa Hitlera. Człowiek zadbany, przystojny o pogodnym usposobieniu, często ubierał na siebie biały fartuch, co budziło jeszcze większy dysonans wśród osadzonych. Dobrze ubrany, elokwentny i uśmiechnięty, stanowił najważniejszy element badań prowadzonych na więźniach, które za cenę ich życia, miały przynieść rasie panów dłuższe, lepsze życie. Według danych przytoczonych na lamach książki „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”. IG Ferben było firmą, która odniosła największe zyski z tytułu współpracy z rządem III Rzeszy. &nbsp;</p><p>Grzegorz Kucharczyk zatytułował swoją książkę „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”. O „nowoczesności” już pisałem, naziści postrzegali ją jako krok do przodu w aryjskiej cywilizacji kosztem życia milionów niewinnych ludzi. O czołowych współpracownikach Adolfa Hitlera, takich jak Herman Göring czy Josep Goebbels krążyły niestworzone historie w zakresie ich umiejętności dobrej zabawy. Sam Führer był przecież niemal przez cały okres III Rzeszy na psychotropach i narkotykach, a żołnierze Wermachtu na polu walki mieli przewagę w postaci pochodnych amfetaminy. Hermann Göring miał przy sobie 20 tys. Pastylek z narkotykami w chwili pojmania przez aliantów. „Nowoczesność” miała również inne twarze według Grzegorza Kucharczyka. Przykładem, który zapadł mi szczególnie w pamięć, było propagowanie w III Rzeszy badań raka piersi. Samokontrola w tym zakresie nie wynikała jednak ze szczególnego umiłowania kobiet w III Rzeszy, ale ze względów mocno pragmatycznych. W oczach Adolfa Hitlera i jego świty, zachowanie czystości „rasy panów” było jednym z fundamentów nowoczesnego społeczeństwa. Warto pamiętać, że owa nowoczesność szła w parze z nienawiścią. Tej drugiej nie poświeciłem wiele miejsca w mojej recenzji, uczynił to jednak z powodzeniem autor książki „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”. &nbsp;<br>&nbsp;<br>Świetna książka, która pozostaje jednym z najbardziej aktualnych dzieł popularnonaukowych w tematyce związek związanej z II Wojną Światową. Grzegorz Kucharczyk prezentuje nowatorskie podejście, a każdy rozdział kończy bogatą listów przypisów. Książka „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść” nie jest długa, liczy sobie 287 stron, jednak stanowi świeże i wyczerpujące spojrzenie na sprawy, wydawałoby się, po stokroć omówione. &nbsp;</p>

<p>Książka Grzegorza Kucharczyka pod tytułem „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść” stanowi już w samym tytule interesująca grę słów. Pamiętam, jak wybrałem się z moim ojcem do sąsiedniego miasta celem zakupu samochodu. Mój tata był zachwycony perspektywą zakupu Volkswagena, co a tamte czasy rzeczywiście stanowiło powód do radości i dumy. O samochodach w książce polskiego historyka i publicysty znajdziecie całkiem sporo miejsca. Mnie jednak osobiście uderza tytuł książki „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”, ponieważ o ile z nowoczesnością nasz zachodni sąsiad bywa trafnie utożsamiany, o tyle o swojej mowie nienawiści sprzed 80 lat już często zapomina. Nie wiem, czy Olaf Scholz i jego rzad zapozna się z treścią publikacji Grzegorza Kucharczyka, jednak znajomość książki umacnia przekonanie, że w przeszłości Niemcy chcieli stworzyć nowy świat kosztem życia i wolności reszty świata. Obecnie z kolei politycy w Niemczech zbyt mocno wydają się przywiązani do starego porządku, kiedy w porozumieniu z Rosją dyktowali warunki na Starym Kontynencie. Polityka to ważny element książki „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”, będącej świadectwem niezrealizowanego marzenia o przestrzeni dla aryjskiej rasy panów. &nbsp;<br>&nbsp;<br>Nie jestem szczególnym fanem historii, przeczytałem kilka książek o III Rzeszy i rzadko sięgam po kolejne. Zrobiłem wyjątek dla publikacji Grzegorza Kucharczyka, ponieważ znajomi polecili mi książkę „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść” jako prezentującą świeży punkt widzenia na wydawałoby się, dobrze znane już sprawy. 1 września 1939 roku III Rzesza Niemiecka zaatakowała bez wypowiedzenia wojny II Rzeczpospolitą. W ocenie polskiego historyka i publicysty, za rozpętana przez nazistów wojną kryla się idea. Niemcy po niekorzystnych dla siebie rozstrzygnięciach I Wojny Światowej przezywali ogromny kryzys gospodarczy. Populistyczne hasła Adolfa Hitlera trafiały na podatny grunt. Führer nie tylko obiecywał nowe, lepsze życie, ale wskazywał również konkretnie, w jaki sposób chce zrealizować swoje postulaty. Grzegorz Kucharczyk wskazuje, że to obszar pomiędzy Odrą i Wisłą miał stanowić coś w rodzaju rezerwuaru przestrzeni dla niemieckiej klasy robotniczej. Mowa nie tylko o nowoczesnych fabrykach, ale również ośrodkach wypoczynkowych czy sanatoriach. Wszystko to z udziałem takich koncernów niemieckich jak wspomniany na wstępie Volkswagen, Siemens, czy Bayer. Niektóre zmieniały nazwy, inne https://******.**. Siemens pozostały przy swojej do dziś. W internecie bez trudu znajdziecie fotografie, jak żydzi ustawieni w kolejce stoją w pasiakach przed wejściem do fabryki Siemensa. Podobne analogie czynią książkę „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść” niezwykle aktualną, a wrażenie to potęguje fakt, że publikacja została wydana w połowie września 2022 roku nakładem wydawnictwa Biały Kruk. Okładka przedstawia Adolfa Hitlera nieco zaskoczonego, jak by nagle miał objawienie pańskie. Wskazuje na to świetlna poświata, z której wyłania się Führer. Trudno powiedzieć, jaki cel przyświecał autorowi tego rysunku. Stanowi to jednak kolejne mile zaskoczenie. Pierwszym była treść, która wyczerpująca przedstawia idee stojące za nowoczesnym państwie, skąpanym w oceanie krwi jego sąsiadów.</p><p>Wiedzieliście, że w III Rzeszy prowadzono badania nad ograniczeniem emisji trujących substancji przez kominy w krematoriach? Nie chodziło jednak o komfort innych więźniów, a o negatywny wpływ na środowisko. Niemieccy dygnitarze spodziewali się, że kiedy skończą eksterminację: Polaków, Żydów, Cyganów i Romów, to zagospodarują nasz piękny kraj nad Wisłą według przemyślanych pomysłów. Warszawa na przykład w niewielkim tylko stopniu miała być zamieszkiwana przez Polaków, a ich rolą miało być służenie nazistom. Podobne ciekawostki znajdziecie w książce Grzegorza Kucharczyka pod tytułem „III Rzesza Niemiecka nowoczesność i nienawiść”. &nbsp;</p>