I więcej nic nie pamiętam

Jako lekarz i człowiek, autorka przeżyła tragedię warszawskiego getta oraz dramat dzieci, które tam przebywały. Jej życie było blisko związane z jej młodymi pacjentami, a każde z ich odejść znaczyło dla niej niepowetowaną stratę. Inaczej niż wielu innych, była z każdym dzieckiem w ostatnich chwilach jego życia, współdzieląc te trudne momenty. Kiedy przyszła decyzja, by zapewnić swoim podopiecznym łagodniejszą śmierć podczas snu, zamiast tragicznej w komorze gazowej, lękała się o to, że któreś z dzieci obudzi się na czas okrucieństwa. Ta książka to bezcenna relacja osoby, która doświadczyła tych dramatycznych wydarzeń i ukazuje najbardziej ludzki aspekt przeżywania śmierci. Jest to lektura, która głęboko porusza, przynosząc refleksje o człowieczeństwie w nieludzkich czasach.