Dzieje poezji polskiej

Wojciech Czaplewski

Poezja jest pełna życia i nie ogranicza się do suchych abstrakcji. Jej intensywność przypomina bardziej gwałtowny wybuch emocji niż chłodne przemyślenia. Mimo że nikt do tej pory nie stworzył pełnej historii polskiej poezji, Czaplewski podejmuje się tego zadania w prowokacyjny sposób. W swojej książce zawiera 44 wiersze, z których każdy skupia się na jednym poecie, od Mikołaja Reja po Stanisława Barańczaka. Każdy utwór poprzedzony jest notą o terminie pogrzebu bohatera oraz szczegółowymi badaniami jego życia, dzieł, kontekstu i wpływu.

Kompozycja każdego wiersza jest niezwykle rygorystyczna. Tytuł to dwuwers, a treść składa się z trzech zwrotek, przypominających formę saficką, co ostatecznie tworzy czternaście wersów, układając się w odwrócony sonet. Choć konstrukcja ta powraca z niezmienną regularnością w całym cyklu, to właśnie ta powtarzalność dodaje mu pewnego rodzaju szaleństwa. A skoro samo tworzenie wierszy można porównać do obłędu, to czym jest pisanie poezji komentującej inne poetyckie dzieła?

Wojciech Czaplewski