Działania aparatu bezpieczeństwa wobec oświaty na lubelszczyźnie 1944-1989

Autor tej książki postanowił dokładnie przeanalizować warunki oraz przyczyny, dla których w latach 1944-1989 szkoły, nauczyciele i uczniowie z Lubelszczyzny stali się obiektem zainteresowania organów bezpieczeństwa państwowego. Wnikliwie badana jest metoda inwigilacji środowiska edukacyjnego, budowania w nim sieci agentów, a także strategii wobec osób nieposłusznych i buntujących się. Istotnym tematem jest również relacja między administracją oświatową, dyrekcjami szkół a aparatem bezpieczeństwa. Zakres, w jakim sektor edukacji był rozpracowywany przez te służby, wskazuje na to, że szkoły i nauczyciele byli postrzegani przez władze jako kluczowy element systemu. Byli odpowiedzialni za kształtowanie materialistycznego światopoglądu wśród młodzieży, angażowanie jej w budowę socjalizmu oraz wspieranie polityki partii. Przykłady działań wobec oświaty na Lubelszczyźnie wyraźnie pokazują, że działalność szkół i pracy nauczycieli była nadzorowana nie tylko przez administrację oświatową i partyjną, ale także przez organy bezpieczeństwa.