Drugie ciało pisarza

Bruno Schulz, w swoim twórczym dorobku, posiadał dwa różne, lecz nierozerwalnie połączone ciała. Pierwsze było fizyczne, namacalne, pełniące rolę przestrzeni jego życiowych doświadczeń. Przemieszczające się w czasie, od narodzin przez codzienność, aż po śmierć, to ciało przejawiało się w zmęczeniu, radości i zmysłowości. Drugie ciało Schulza istnieje w jego literackiej twórczości. Jest rozwijane, przekształcane, a jego forma przeszukuje kolejne słowa i obrazy, chcąc znaleźć idealną postać. Choć te dwa ciała nie są identyczne ani zbieżne w swojej naturze, istnieje między nimi dynamiczna relacja, polegająca na nieustannej wymianie i różnicowaniu. Czasami zdarzają się momenty, gdy te dwa aspekty jego istnienia się spotykają. Książka "Drugie ciało pisarza" to zbiór jedenastu esejów, które eksplorują zarówno cielesność i zmysłowość Brunona Schulza, jak i motywy żałobne obecne w jego twórczości. Obejmuje ona zarówno jego prozę, rysunki i grafiki, jak i twórczość powstałą po jego śmierci, będącą na przemian hołdem artystycznym i wyrazem pamięci martyrologicznej.