Droga krzyżowa i pieśni pasyjne w obrazach

Album malarski „Droga krzyżowa i pieśni pasyjne w obrazach” jest głęboko poruszającym przedstawieniem Drogi Krzyżowej Jezusa Chrystusa na Golgotę. W tradycji Kościoła Katolickiego Droga Krzyżowa (łac. via crucis) to wielkopostne nabożeństwo, które odtwarza symbolicznie drogę Jezusa ku śmierci i jego złożeniu do grobu. To pojęcie odnosi się również do samej męki Chrystusa, oraz rozważania stacji Drogi Krzyżowej podczas nabożeństw, jak i czwartej tajemnicy części bolesnej różańca.

Na okładce tej książki znajduje się obraz „Droga Krzyżowa” autorstwa Pietera Bruegela starszego, który wizualizuje wydarzenia związane z męką Chrystusa w kontekście 14 stacji. Centralnymi postaciami, oprócz głównego bohatera tego dramatycznego momentu, są zwykli ludzie. Widzimy, jak wychodzą z miasta i dużym łukiem kierują się na wzgórze Golgota, prowadzeni przez jeźdźców w czerwonych pelerynach. Ta scena przedstawia nie tłum pątników w żałobie, lecz raczej gromadę ciekawskich, nieświadomych znaczenia wydarzeń osób.

Po dokładniejszym przyjrzeniu się zauważamy nowotestamentowe sceny, jak np. upadek Chrystusa pod krzyżem. Jego oprawcy kłócą się, czy pomóc mu wstać, czy pozostawić go na ziemi. Jeden z powracających chłopów zostaje wyciągnięty z tłumu, by pomóc dźwigać krzyż - to Szymon Cyrenejczyk. Żołnierz na koniu przepycha ludzi, ponaglając go do działania. Bruegel przedstawia hipokryzję tłumu, który nie rozumie znaczenia ukrzyżowania. Z boku widać grupę, która nie chce brać udziału w tej niechlubnej procesji, wskazując na ich świadomość misterium wielkanocnego. Żona Szymona trzyma różaniec, symbol katolickiej wiary i modlitwy.

W dalszych częściach obrazu widać wóz z dwoma grzesznikami otrzymującymi rozgrzeszenie oraz grupę lamentujących kobiet i Marię wspieraną przez Jana Ewangelistę. Oni stoją ponad tłumem, świadomi prawdy zawartej w tych wydarzeniach. Kończące się sceny Drogi Krzyżowej to ukrzyżowanie Jezusa i jego złożenie do grobu, a Misterium Wielkanocne znajduje swoje ukoronowanie w Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Chrystusa. Z niebios, jako sędzia sprawiedliwy, w Dniu Ostatecznym, będzie oceniał jedynie według uczynków.