Dom dzienny, dom nocny

Olga Tokarczuk, jedna z najwybitniejszych współczesnych pisarek, stworzyła dzieło literackie, które można określić jako hymn na cześć granic — tych geograficznych, ale i metaforycznych. Jej powieść, szeroko dyskutowana i nagradzana, jest bogactwem barwnych obrazów, które ukazują świat, gdzie przenikają się różnorodne kultury, przeplatają się osobiste historie i spotykają różnorodne punkty widzenia.

W uzasadnieniu decyzji o przyznaniu Tokarczuk Literackiej Nagrody Nobla, Królewska Szwedzka Akademia Nauk podkreśliła, że pisarka z niezwykłą swobodą zmienia granice — nie tylko te, które związane są ze strukturą literatury, ale także społeczne bariery. Jej twórczość jest odważnym ruchaniem ku nieskończonym możliwościom w kreacji świata pełnego uroku i niecodziennych rozwiązań.

Jak zauważa Le Monde, Tokarczuk tworzy jakby z nicości, dodając nowe wymiary do rzeczy znanych. Czytelnicy jej książek często czują niemal magiczne przyciąganie, które powoduje, że zatapiają się w lekturze z rosnącą intensywnością. Pisząc o tej zdolności, Piotr Śliwiński dostrzega, że powieści Tokarczuk pochłania się z pośpiechem i żarliwością, co czyni je nieodpartymi.

Wersja audio tej książki, czytana przez samą autorkę, dodaje jej jeszcze więcej wyjątkowości, pozwalając słuchaczom doświadczyć opowieści w sposób szczególnie intymny i osobisty.