Dobra wiara w znaczeniu obiektywnym na gruncie unormowań Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

Ta monografia stanowi pierwsze w polskim piśmiennictwie tak wszechstronne opracowanie poświęcone analizie pojęcia dobrej wiary w znaczeniu obiektywnym w kontekście kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. W publikacji autor podkreśla istotność dobrej wiary w prawie rodzinnym, skupiając się na mechanizmach prawnych obecnie obowiązujących oraz ich przyszłych kierunkach rozwoju. Autor aktywnie angażuje się w debatę dotyczącą przyszłości klauzul generalnych w polskim prawie prywatnym, choć dokładnie bada zagadnienia bezpośrednio związane z przepisami zawartymi w kodeksie rodzinnym. Zwraca uwagę na możliwość zastąpienia obecnie używanej klauzuli zasad współżycia społecznego pojęciami takimi jak słuszność i dobre obyczaje, ale podkreśla, jak ważne jest podejście z odpowiednią starannością i ostrożnością przy takich zmianach. Jednocześnie autor opowiada się za utrzymaniem kluczowych dla prawa rodzinnego klauzul, takich jak dobro dziecka i dobro rodziny.