Dni długie jak lata

Bogdan Bartnikowski przedstawia niezwykłe świadectwo z czasów wojny widzianej z perspektywy dziecka. Z wielką wrażliwością opowiada o wydarzeniach, które na zawsze zmieniły jego życie, kiedy to będąc zaledwie siedmioletnim chłopcem, przyszło mu zmierzyć się z brutalnością Powstania Warszawskiego. Jako łącznik walczył na Ochocie, próbując wnieść swój wkład w te trudne dni. Ta książka, wzbogacona o ponad sto pięćdziesiąt stron dotychczas niepublikowanych tekstów, jest niezwykle emocjonalnym zapisem tych dramatycznych przeżyć. Urodzony w 1932 roku w Warszawie, Bartnikowski musiał stawić czoła realiom wojny wraz z matką. Po opanowaniu Ochoty przez jednostki RONA zostali zmuszeni do opuszczenia domu i przewiezieni do obozu przejściowego w Pruszkowie, a następnie 12 sierpnia 1944 roku deportowani do KL Auschwitz-Birkenau. Tam otrzymał numer 192731 i przebywał w różnych częściach obozu. 11 stycznia 1945 roku przetransportowano go z matką do Berlina-Blankenburga, gdzie pracował aż do wyzwolenia w kwietniu tego samego roku. Po powrocie do Warszawy rozpoczął nowe życie, kontynuując przerwaną naukę i poświęcając się pracy dziennikarskiej po latach służby wojskowej. Bartnikowski, ceniony za swoje pisarskie osiągnięcia, skupił się na tworzeniu literatury upamiętniającej krzywdy, jakie spotkały polskie dzieci podczas wojny. Jest autorem takich dzieł jak "Dzieciństwo w pasiakach", "Daleka droga", "Powrót nad Wisłę" oraz "Dni długie jak lata". Obecnie przebywa na emeryturze, aktywnie udzielając się w Związku Literatów Polskich oraz Związku Powstańców Warszawskich. Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżem Oświęcimskim oraz Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.