Długie cienie umarłych

Niektóre przyjaźnie mają tak silny wpływ, że na zawsze odmieniają nasze życie. Piotr, będący uczniem liceum, zaprzyjaźnia się z dwoma braćmi oraz ich ojcem i dziadkiem. Relacja rozwija się intensywnie i obiecująco, jednak niespodziewanie napotyka na przeszkody. W 1968 roku wszyscy oni decydują się na emigrację do Anglii, co dla Piotra jest trudne do zaakceptowania, zwłaszcza po tym, jak odkrywa ich żydowskie pochodzenie, co jest dla niego dużym zaskoczeniem.

Dwadzieścia lat później Piotr bierze udział w ostatnim rejsie wycieczkowca TSS Stefan Batory i natrafia na szokującą prawdę: wszyscy posiadają wspólnego przodka, co czyni ich dalekimi kuzynami. To odkrycie pozwala Piotrowi zrozumieć skomplikowane losy jego ojca i siostry, zamordowanej przez Gestapo. Jednakże odcięcie się od bolesnej przeszłości okazuje się bardziej skomplikowane, niż kiedykolwiek mógł przypuszczać. Mimo upływających lat, cienie minionych wydarzeń nadal ciążą nad życiem kolejnych pokoleń.

Babcia Piotra tłumaczy znaczenie "długiego czarnego cienia", który od zawsze go fascynował. Mówi, że to cień złych wspomnień, brakujących dobrych relacji z tymi, którzy odeszli, nie pozostawiając śladu miłości czy wspomnień silniejszych niż śmierć. Ciężko jest kochać kogoś, kto za życia nie potrafił okazać uczuć i sam nie był kochany. Te cienie mają moc trwania, mogą negatywnie wpływać na żyjących, zatruwając ich codzienność przez długie lata.