Brylant

Na tle przedstawionych wydarzeń rozgrywa się dramatyczny pogrom pińskich Żydów, przeprowadzony na rozkaz polskiego majora. W tym samym czasie pojawiają się Poleszuki, rdzenni mieszkańcy Polesia, którzy zostają uwikłani w konflikt narodów większych od nich samych. Autorka, wplatając historię walki Polaków o niepodległość, przygląda się tej opowieści z perspektywy mniejszości, lecz nie koncentruje się jedynie na ich cierpieniu. W centrum dramatu umieszcza miłość Andrzeja i Ruty – Polaka i Żydówki, syna antysemity i córki ortodoksyjnego rabina. Młodzi chcą uciec od świata przodków, w którym panuje odwieczna niechęć i wrogość. Ruta pragnie odciąć się od tego świata, a Andrzej dąży do zmiany reguł gry. Ich związek nie prowadzi do szczęśliwego zakończenia, gdyż kluczowe jest tu przemienienie świadomości młodego pokolenia, które zdecydowało się zerwać ze starymi stereotypami. Ruta inspiruje do buntu, lecz to na Andrzeja spada odpowiedzialność za wprowadzenie zmian. To właśnie on słyszy prorocze słowa od nawiedzonego Benia o potrzebie buntu przeciwko choremu światu. Autorka nie unika ironii w swoim stylu, uznając ją za niezbędną dla komunikacji idei romantycznej rewolucji. Powieść "Brylant" z powodzeniem łączy cechy melodramatu, sztuki politycznej i poetyckiego misterium.