Bóle fantomowe

Tore Pulli, były windykator, zostaje skazany za zabicie dawnego kolegi, a dowody zdają się być niepodważalne. Na miejscu przestępstwa policjanci zastają go z krwawymi rękoma, a charakterystyczne złamanie szczęki ofiary przypomina "podpis Pullego" z lat, gdy balansował na granicy prawa. Pomimo tego, Pulli twierdzi, że jest niewinny. W obliczu zbliżającej się apelacji, zwraca się do Henninga Juula, doświadczonego dziennikarza zdolnego rozwikłać nawet najbardziej zawiłe zagadki kryminalne. Pulli nie wybiera go przypadkowo, ma informacje, które dla Juula są bezcenne – dotyczą one tragicznej nocy, w której zginął syn dziennikarza.

Książka przyciąga od pierwszych stron, angażując czytelnika do tego stopnia, że po jej zakończeniu odczuwa potrzebę poznania kolejnych przygód reportera dręczonego przez bolesne wspomnienia.

Romerikes Blad chwali książkę za jej nieodparte przyciąganie, podczas gdy Adresseavisen podkreśla dynamiczne tempo i nieustające napięcie, jakie autorowi udaje się utrzymać przez całą powieść. Henning Juul to postać podobna do znanych detektywów, takich jak Varg Veum Gunnara Staalesena czy Harry Hole Jo Nesbo. Jest to bohater naznaczony traumą, nieco potargany rycerz, który już dawno zrezygnował ze swojej białej zbroi, ale wciąż podejmuje wyzwania. W norweskiej literaturze kryminalnej z pewnością znalazł się kolejny wyrazisty przedstawiciel twardego amerykańskiego stylu.

Krimifan.dk zachwala książkę za niesamowite napięcie, które sprawia, że każdy kolejny rozdział wciąga czytelnika w nierozerwalny uścisk, z którego nie sposób, a nawet nie chce się uwolnić. To naprawdę udało się autorowi znakomicie.