Beria. Oprawca bez skazy

W historii Związku Radzieckiego nie ma okresu bardziej fascynującego niż ten, który nastał tuż po śmierci Józefa Stalina. Jednocześnie, wydarzenia związane ze śmiercią Ławrientija Berii należą do najbardziej zagadkowych momentów w historii tego kraju. Beria został odsunięty od władzy w wyniku spisku zorganizowanego przez Nikitę Chruszczowa, Gieorgija Malenkowa i Wiaczesława Mołotowa, a następnie stracony w 1953 roku. Odpowiedzialny za liczne zbrodnie reżimu stalinowskiego, w tym także za masakrę polskich oficerów w Katyniu, Beria zasłużył sobie na reputację jednego z najbardziej okrutnych zbrodniarzy tamtych czasów. Jego niezmierzone ambicje i sadystyczne działania sprawiły, że nieuchronnie stał się symbolem stalinowskiego terroru.

Jednak upadek Związku Radzieckiego i otwarcie archiwów przyniosło niespodziewane odkrycia dotyczące jego postaci. Okazało się, że po śmierci Stalina Beria planował znaczące reformy systemowe, które miały potencjalnie odmienić oblicze państwa. To właśnie te innowacyjne pomysły na reformy stały się prawdopodobnie przyczyną jego dramatycznego upadku. W ten sposób postać Berii nabiera nowego, paradoksalnego wymiaru.