Bądź moim światłem

Izabela, zaledwie trzy miesiące po zawarciu małżeństwa, spotyka w kawiarni tajemniczego Marka, choć nic nie mówią, czuje, że jej los uległ zmianie. Mężczyzna odnajduje ją tydzień później, pozostawiając kartkę z adresem na stoliku, po czym odchodzi. Pchana ciekawością, Izabela postanawia spotkać się z milczącym artystą. Marek prosi ją, by przychodziła do jego pracowni w poniedziałki, środy i piątki. Wkrótce kobieta staje się jego muzą i światłem, które prowadzi go przez trudne chwile. Oboje mają wrażenie, jakby znali się od dawna, a opowieści, które dzielą nocą, oraz subtelne gesty ujawniają troskę i czułość. Izabela i Marek zdają sobie sprawę, że czas jest ich wrogiem, ale pragną przeżyć razem jak najwięcej i podzielić się tym, co mają w sercu. Pewnego dnia Izabela otrzymuje list, w którym Marek pisze: "Dobranoc Izabelo. Będę śnił o Tobie. Wspominał Twoje światło. Wieczności nie wystarczy, by zapomnieć Ciebie. Twój Marek."