Bądź dobra dla zwierząt

Karen poczuła, jak zdradzały ją jej własne dłonie, gdy podpisywały dokumenty, które z pozoru miały ułatwić jej życie jako nowoczesnej kobiecie. Po rozwodzie, w zgodnym porozumieniu ze swoim mężem, dokonali sprawiedliwego podziału mebli i ulubionych przedmiotów, przyjrzeli się też wspólnym rachunkom i kredytom. Wszystko poszło gładko, aż do momentu, gdy musieli ustalić zasady opieki nad swoją córką.

Ustalili szczegółowy plan, mając na uwadze przede wszystkim dobro trzyletniej Anny. Mimo to, Karen nie potrafiła się w pełni odnaleźć w nowej rzeczywistości. Jeśli w jednym tygodniu masz pełnić rolę matki, to kim jesteś w kolejnym, gdy odwozisz dziecko do jego ojca? Dlaczego towarzyszy ci poczucie straty? Czy bycie matką biologiczną daje jakieś szczególne przywileje?

Książka Bądź dobra dla zwierząt autorstwa Moniki Isakstuen zdobyła uznanie poprzez otrzymanie prestiżowych norweskich nagród literackich. Autorka z niebywałą szczerością porusza temat rozwodu oraz opieki nad dziećmi, odważnie przekraczając społeczne granice. Opowieść ta skupia się na złożonych relacjach między matkami a córkami, malując poruszający i prawdziwy obraz tych więzi.

Jak opisuje to "Aftonbladet", jest to najlepsza powieść o rozwodzie, jaką czytali - pełna mroku, a jednocześnie humorystyczna, dotykająca niemal zakazanych emocji. "Göteborgs Posten" nazywa ją powieścią czarną jak smoła. Według Sissel Gran jest to piękny i dokładny obraz życiowego dylematu, który musi być zauważony globalnie. "Moss Avis" docenia odwagę i autentyczność, rzadko spotykaną w współczesnej norweskiej literaturze, podkreślając, że książka powinna być przeczytana przez każdego. Natomiast vg.no dostrzega w niej poetyckość, energię i doskonałość stylu w opisywaniu rozkładu małżeństwa.