William Golding - sylwetka autora

Brytyjski pisarz, znany przede wszystkim dzięki powieści "Władca much", urodził się w Newquay, w Kornwalii. Jest laureatem literackiej Nagrody Nobla z roku 1983 oraz Nagrody Bookera, którą zdobył w 1980 roku. Dzieciństwo spędził w Malborough, w hrabstwie Wiltshire, gdzie jego ojciec pracował jako profesor nauk ścisłych w miejscowej szkole, do której uczęszczał William razem ze swoim bratem Josephem. Ich matka zajmowała się domem.

W 1930 roku Golding rozpoczął studia na wydziale biologicznym Uniwersytetu Oksfordzkiego, jednak po dwóch latach zmienił kierunek na anglistykę. W czasie II wojny światowej służył w Royal Navy, gdzie brał udział w pościgu za niemieckim pancernikiem Bismarck oraz w operacji lądowania wojsk alianckich w Normandii, dowodząc okrętem. Pierwszą książkę, "Wiersze", wydał w 1934 roku w Londynie, co było możliwe dzięki pomocy przyjaciela z Oxfordu, Adama Bittlestona.

Po zakończeniu działań wojennych Golding wrócił do nauczania, jednocześnie kontynuując pisanie. We wrześniu 1953 roku wysłał manuskrypt powieści "Władca much" do wydawnictwa Faber & Faber. Początkowo odrzucona przez recenzenta, dzięki wsparciu nowego naczelnego redaktora, Charlesa Monteitha, książka ukazała się we wrześniu 1954 roku i odniosła sukces, umożliwiając Goldingowi rezygnację z pracy nauczyciela w 1961 roku. Wówczas stał się pisarzem-rezydentem w Hollins College w Wirginii, w USA, poświęcając się całkowicie twórczości literackiej.

W 1980 roku został uhonorowany Nagrodą Bookera, a trzy lata później, w 1983 roku, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. W 1988 roku królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki. Na siedem lat przed swoją śmiercią, Golding przeprowadził się z żoną do Perranarworthal w Kornwalii, gdzie 19 czerwca 1993 roku zmarł na zawał serca. Jego ciało zostało skremowane, a prochy pochowano na cmentarzu w Bowerchalke, w Wiltshire. Po jego śmierci wydano niedokończoną książkę "Dwoisty język".