William Faulkner - sylwetka autora

William Faulkner był jednym z najwybitniejszych amerykańskich pisarzy XX wieku, znanym z wyjątkowej zdolności do opowiadania historii o amerykańskim Południu. Zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury w 1949 roku, wyróżniając się pośród literatów swoją unikalną prozą, która wnikliwie badała społeczno-historyczne konteksty regionu od czasów wojny secesyjnej po jego współczesność. Faulkner, jako najstarszy z czterech synów Murraya Cuthberta i Maud Butler Falknerów, pochodził z rodziny o niegdyś znaczącym, lecz później podupadłym statusie ekonomicznym z powodu wojny domowej. Jego życie nie było proste — opuścił szkołę średnią, nie zdobywszy dyplomu, a próba zaciągnięcia się do wojska w USA zakończyła się odrzuceniem ze względu na wzrost i wagę. Niemniej jednak, znalazł miejsce w Royal Canadian Air Force, a później krótko studiował na University of Mississippi. Choć studiów nie ukończył, to właśnie wtedy przystąpił do bractwa Sigma Alpha Epsilon.

Decydując się na karierę niezależnego pisarza, Faulkner poświęcił się pisaniu, a w 1929 roku poślubił Estelle Oldham, przyjaciółkę z dzieciństwa, z którą miał córkę, Jill. Jego twórczość, pełna zawiłości i głębokich emocji, przyciągała czytelników wymagającymi tekstami, co odróżniało go od Ernesta Hemingwaya, swojego literackiego rywala, znanego ze zwięzłego stylu. Faulkner często posługiwał się techniką strumienia świadomości i wykorzystywał wielu narratorów, co czyniło jego utwory wyjątkowo angażującymi. Wiele z jego dzieł osadzonych jest w fikcyjnym hrabstwie Yoknapatawpha, co stało się symbolem amerykańskiego Południa. Uważany za współczesnego Dostojewskiego, Faulkner w powieści "Wściekłość i wrzask" odwzorował chaos i złożoność współczesnego świata, używając licznych retrospekcji i skomplikowanych konstrukcji narracyjnych. Na początku swojej kariery próbował również sił w poezji, tłumacząc liryki Paula Verlaine’a. Zmarł mając 64 lata, pozostawiając po sobie dziedzictwo nieocenionego wpływu na literaturę światową.