William Butler Yeats - sylwetka autora

Irlandzki poeta William Butler Yeats, urodzony w Sandymount pod Dublinem, wyróżniał się jako wiodący twórca literackiego Odrodzenia Irlandzkiego. Jego twórczość, głęboko zakorzeniona w średniowiecznej literaturze irlandzkiej i folklorze, odzwierciedlała wpływy zarówno romantycznego wizjonerstwa Williama Blake’a, jak i francuskiego symbolizmu. Choć jego rodzina wywodziła się z kolonialistów z Yorkshire, Yeats ukształtował swoją tożsamość w oparciu o irlandzką kulturę, co przyczyniło się do nadania mu Literackiej Nagrody Nobla w 1923 roku.

Yeats dorastał pod silnym wpływem swojego ojca, Johna Butlera Yeatsa, znanego malarza i miłośnika poezji romantyków. John zaszczepił fascynację sztuką nie tylko w Williamie, ale i w jego rodzeństwie. W dzieciństwie William spędzał wakacje w Sligo, gdzie odkrywał mity celtyckie w towarzystwie swojego astrologa-wuja. Te opowieści, jak i irlandzki folklor, były stałym motywem w jego późniejszych dziełach.

Po ukończeniu Metropolitan School of Art w Dublinie, Yeats zainteresował się teozofią oraz ruchem narodowym, które miały znaczący wpływ na jego twórczość. Po spotkaniu z Johnem O’Learym, liderem ruchu fenian, jego poezja nabrała charakteru narodowego. W Londynie, do którego przeprowadził się z rodziną w 1887 roku, zaangażował się w życie literackie, współtworząc The Rhymers' Club i znając takich twórców jak Oscar Wilde.

Z czasem Yeats zwrócił się bardziej ku irlandzkiej przeszłości, co doprowadziło do powstania licznych dzieł inspirowanych dawną poezją celtycką. Wydał między innymi "Baśnie i gadki ludu wiejskiego Irlandii" oraz inne dzieła promujące kulturę Zielonej Wyspy. Współpracował z literatką Lady Gregory, której posiadłość w Coole Park stała się głównym ośrodkiem literackim Odrodzenia Irlandzkiego.

Pod koniec XIX wieku Yeats, powracając do Irlandii, założył Irlandzki Teatr Literacki, który później stał się Abbey Theatre, główną sceną narodowego dramatu. Mimo sukcesów w Londynie Yeats odrzucał dekadencki styl życia cyganerii, szukając form wyrazu w symbolice i mitach.

W latach międzywojennych Yeats, porzucał stopniowo zaangażowanie polityczne, skupiając się na literaturze. Ostatnie dekady życia spędził podróżując po Europie, co zaowocowało nowymi inspiracjami i przyjaźniami, jak z Rabindranathem Tagore. Jego późniejsza twórczość czerpała z wielu nurtów filozoficznych, w tym buddyzmu, co wzmocniło jego wyjątkowy styl poetycki.

Yeats zmarł w 1939 roku we Francji. Po wojnie, spełniając jego życzenie, jego szczątki przewieziono do Irlandii, gdzie spoczął w Drumcliff, pozostawiając po sobie bogaty dorobek wpływając na kolejne pokolenia poetów.