Stanisław Barańczak to jeden z najwybitniejszych polskich poetów. Brat Małgorzaty Musierowicz, pisarki znanej z jej książkowego cyklu dla młodzieży „Jeżycjada”. Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza. W latach 80. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał na prestiżowym Uniwersytecie Harvarda. Laureat ważnych nagród literackich, między innymi: Nagrody im. Kościeliskich. Zmarł w USA w 2014 roku.

Trudno jednoznacznie zdefiniować wiersze Stanisława Barańczaka. Poeta, z wykształcenia przecież polonista, świetnie posługiwał się językiem polskim. Chcąc lepiej zapoznać się z utworami Stanisława Barańczaka, zdecydowanie warto sięgnąć po wydane przez niego tomy poetyckie, takie jak: „Widokówka z tego świata i inne rymy z lat 1986 – 1988”, „Dziennik poranny. Wiersze 1967 – 1971”, „Ja wiem, że to niesłuszne. Wiersze z lat 1975 – 1976” czy „Atlantyda i inne wiersze z lat 1981 – 1985”. Osoby zainteresowane polską poezją, koniecznie muszą bliżej poznać twórczość Barańczaka, jednego z jej czołowych przedstawicieli. Zbiór wierszy Stanisława Barańczaka to niesamowita podróż literacka, zachęcająca do głębszej refleksji.

W twórczości Stanisława Barańczaka na szczególną uwagę zasługują również eseje. Stanisław Barańczak to wytrawny i błyskotliwy obserwator, a jego eseje można znaleźć, na przykład, w książce „Tablica z Macondo. Osiemnaście prób wytłumaczenia, po co i dlaczego się pisze”. Wśród książek Stanisława Barańczaka sięgnąć warto również po takie pozycje jak: „Pegaz zdębiał”, „Odbiorca ubezwłasnowolniony. Teksty o kulturze masowej i popularnej”, „Antologia angielskiej poezji metafizycznej XVII stulecia” czy „Książki najgorsze i parę innych ekscesów krytycznoliterackich. 1975 – 1980 i 1993”. Dodatkowo, Stanisław Barańczak zajmował się także wykonywaniem tłumaczeń literackich. Twórczość poety ma ogromne znaczenie dla rodzimej kultury i na stałe zapisała się w kanonie literatury pięknej polskiej. Książki Barańczaka to niesamowite poetyckie doświadczenie, zachęcające czytelnika do refleksji.