Miriam Akavia - sylwetka autora

Miriam Akavia, z domu Matylda "Maniusia" Weinfeld, była izraelską pisarką i tłumaczką, która przyszła na świat w Polsce. Jej życie rozpoczęło się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej w Krakowie. Podczas II wojny światowej przeżyła najpierw getto krakowskie, a następnie była więźniarką w obozie w Płaszowie oraz w Auschwitz i Bergen-Belsen. Choć jej rodzice zginęli w czasie wojny, ona sama ocalała dzięki pomocy szwedzkiego oddziału Czerwonego Krzyża. W 1946 roku osiedliła się w Palestynie z mężem pochodzącym z Węgier.

Jej wykształcenie obejmowało literaturoznawstwo i historię na Uniwersytecie Telawiwskim. Miriam zaczęła pisać w wieku 47 lat, ponieważ wcześniej trauma związana z Holokaustem uniemożliwiła jej spisanie wspomnień. Często zajmowała się także tłumaczeniem swoich książek na język polski. Była przewodniczącą Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Izraelskiej i została odznaczona Orderem Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Miriam Akavia przeżyła 87 lat.

Wśród jej książek, które ukazały się w Polsce, znajdują się takie tytuły jak "Jesień młodości" (Wydawnictwo Literackie, 1989), "Cena" (Wydawnictwo Dolnośląskie, 1992), "Galia i Miklosz. Zerwanie stosunków" (CIA-Books - SVARO, 1992), "Urojenia" (Zysk i S-ka, 2000) oraz "Moja winnica. Saga rodzinna w trzech częściach" (Wydawnictwo Literackie, 2010). Jej mąż, Leopold Hanan Akavia, oraz dwie córki, Ronit i Ofri, byli ważną częścią jej życia.