Leo Belmont - sylwetka autora

Polski eseista, poeta i prozaik, specjalista oraz tłumacz literatury francuskiej i rosyjskiej, a także założyciel Polskiego Związku Esperantystów, urodził się w żydowskiej rodzinie. Jego edukacja zakończyła się w 1885 roku, kiedy to ukończył V Gimnazjum Państwowe w Warszawie. W 1892 roku został wpisany na listę adwokatów przysięgłych w Petersburgu. Przez cały czas pobytu w Rosji do 1904 roku, a potem w Warszawie, nieprzerwanie angażował się zarówno w działalność literacką, jak i prawniczą. Między innymi pełnił rolę radcy prawnego Związku Artystów Scen Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Jest autorem kilku powieści, takich jak "Zaślubiny śmierci", "Kapłanka miłości", "W wieku nerwowym", "Sprawa przy drzwiach zamkniętych", a także zbiorów "Nowele i satyry" oraz "Rymy i rytmy". W latach 1907–1913 prowadził czasopismo "Wolne Słowo", w którym publikował swoje krytyczne teksty literackie, między innymi dotyczące Tołstoja. Przygotował także przekłady "Eugeniusza Oniegina" Aleksandra Puszkina oraz "Michała Strogowa" Julesa Verne’a, a ponadto interesował się judaistyką.