Krzysztof Komorowski - sylwetka autora

Polski historyk i profesor nauk humanistycznych, który pełnił również funkcję nauczyciela akademickiego oraz pułkownika Wojska Polskiego na emeryturze, to postać o bogatej karierze naukowej i wojskowej. Z wykształcenia oficer artylerii, ukończył studia historyczne w Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego w 1978 roku. Jego praca magisterska nosiła tytuł „Walka komunistów polskich z ideologią i polityką ugrupowań skrajnej prawicy 1939-1944”, a jej promotorem był Leon Ziaja.

Stopień doktora uzyskał w 1987 roku w Wojskowym Instytucie Historycznym im. Wandy Wasilewskiej, gdzie obronił pracę pt. „Organizacja i działania bojowe Gwardii Ludowej 1942-1943” pod kierunkiem Eugeniusza Kozłowskiego. Do 1996 roku pracował w Wojskowym Instytucie Historycznym, gdzie m.in. prowadził Pracownię Kampanii 1939 roku oraz Pracownię Polski Podziemnej.

W latach 1997–2003 pełnił funkcję dyrektora Centralnej Biblioteki Wojskowej oraz był członkiem Rady Naukowej w kilku instytucjach: Wojskowym Instytucie Historycznym, Muzeum Wojska Polskiego, Centralnej Bibliotece Wojskowej, a także Bibliotece Publicznej m.st. Warszawy. Od 2003 roku kierował Wojskowym Biurem Badań Historycznych, aż do momentu jego rozwiązania pod koniec 2009 roku. Równocześnie przewodniczył Kolegium Redakcyjnemu „Przeglądu Historyczno-Wojskowego” oraz był twórcą i redaktorem naukowym rocznika „Kronika Wojska Polskiego”, a także członkiem Rady ds. Terminologii Wojskowej MON.