Joe Haldeman - sylwetka autora

Joe Haldeman, urodzony w 1943 roku w Stanach Zjednoczonych, to amerykański pisarz i antologista, który jest młodszym bratem innego pisarza science fiction, Jacka C. Haldemana II. Zaraz po rozpoczęciu studiów Haldeman został powołany do służby wojskowej i w latach 1967–1969 uczestniczył w wojnie wietnamskiej jako członek oddziałów inżynieryjnych. Podczas tej wojny kilkukrotnie odniósł obrażenia, za co został odznaczony Purpurowym Sercem. Po zakończeniu służby Haldeman powrócił do nauki, kończąc studia z fizyki i astronomii.

Jeszcze bardziej znany stał się dzięki swoim doświadczeniom wojennym, które stały się podstawą dla jego debiutanckiej powieści "Wieczna wojna". Książka ta stanowiła swoistą odpowiedź na "Kawalerię kosmosu" Roberta Heinleina, podkreślając okrucieństwo i absurdalność wojny, szczególnie tej toczonej w odległych zakątkach kosmosu. "Wieczna wojna" spotkała się z ogromnym uznaniem i zdobyła szereg nagród, w tym Hugo, Nebula, Locus i Ditmar, a także stała się podstawą popularnego cyklu komiksowego autorstwa Morrano.

Kolejne dzieła Haldemana, takie jak "Mindbridge" z 1976 roku, będące hołdem dla DOS Passosa i Brunnera, oraz "All My Sins Remembered", umocniły jego pozycję w świecie literatury. Tematy związane z wojną i katastrofą nuklearną znalazły miejsce w jego trylogii obejmującej "Worlds" (1981), "Worlds Apart" (1983) i "Worlds Enough and Time" (1992). Opowiadanie "The Hemingway Hoax", które później rozwinął w powieść, również przyniosło mu nagrodę Nebula.

Haldeman kontynuował eksplorowanie motywów wojennych i zaawansowanej technologii, która redukuje człowieka do roli narzędzia maszyny, w książce "Wieczna wolność". Jednakże, próba rozwinięcia losów bohaterów z "Wiecznej wojny" w "Wiecznym pokoju" nie spotkała się z równie entuzjastycznym odbiorem. Więcej informacji o jego twórczości można znaleźć na jego stronie w bazie danych ISFDB.