Joachim Bartoszewicz - sylwetka autora

Urodzony 3 września 1867 roku w Warszawie, od najmłodszych lat rozwijał swoje wykształcenie w rodzinnym mieście, ukończywszy gimnazjum i kontynuując naukę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Cesarskiego. Po odbyciu rocznej praktyki klinicznej, wyjechał do Francji, gdzie podjął studia na Wydziale Dyplomatycznym paryskiej Szkoły Nauk Politycznych.

Po powrocie na ziemie polskie, krótko przebywał w Księstwie Łowickim, następnie rozpoczął studia prawnicze we Lwowie, co dało mu możliwość zatrudnienia się w Wydziale Krajowym. Od 1904 roku zarządzał majątkami Brykula i Czajka na Wołyniu, które należały do rodziny jego małżonki. W 1906 roku przeniósł się do Kijowa, gdzie przez wiele lat pełnił rolę lidera polskiej społeczności narodowej. Zaangażował się w ruch narodowo-demokratyczny, a w latach 1906-1912 był naczelnym redaktorem „Dziennika Kijowskiego”, gazety związanej z endecją.

Podczas jednego z organizowanych przez niego spotkań jako Komisarz Ligi Narodowej, carskie władze aresztowały wielu uczestników, a sam został skazany na trzy miesiące więzienia. W latach 1917-1918 stał na czele Polskiego Komitetu Wykonawczego na Ukrainie, a w latach 1918-1919 jako członek Komitetu Narodowego Polskiego aktywnie działał na rzecz odbudowy państwa polskiego, pełniąc rolę sekretarza polskiej delegacji na konferencji wersalskiej.

W niepodległej II Rzeczypospolitej był senatorem od 1921 do 1937 roku. W 1928 roku objął stanowisko prezesa Stronnictwa Narodowego, które piastował do 1937 roku. Wśród jego publikacji znalazły się m.in. „Podręczny słownik polityczny” (1922) oraz „Zagadnienia polityki polskiej” (1929). Zmarł 23 września 1938 roku.