Jerzy Wróblewski - sylwetka autora

Jerzy Wróblewski, renomowany polski rysownik i twórca komiksów, zadebiutował już w 1959 roku w "Dzienniku Wieczornym", uznanym popołudniowym dzienniku wydawanym w Bydgoszczy, gdzie publikował pełne napięcia opowieści rysunkowe. Był wówczas uczniem Liceum Plastycznego. Przez kolejne dwadzieścia lat w tym czasopiśmie ukazało się ponad siedemdziesiąt jego opowieści. W 1969 roku ukazał się jego pierwszy zeszyt z serii "Kapitan Żbik", a od 1973 roku całkowicie przejął tworzenie tej serii, łącznie wydając trzydzieści tomów.

Współpracował również z magazynem "Relax", realizując komiksy o różnorakiej tematyce. Choć podejmował się scenariuszy z elementami dydaktyki i propagandy socjalistycznej, szczególnie upodobał sobie gatunki takie jak western, kryminał i opowieści historyczne. Większość jego prac charakteryzowała się realistycznym stylem i precyzyjnym wykończeniem, z wyjątkiem serii „Binio Bill” publikowanej w „Świecie Młodych”, gdzie użył stylu groteskowego. W jego twórczości widoczna była umiejętność efektywnego operowania różnymi planami i klarowność przekazu wizualnego.

Wróblewski był jednym z najbardziej autorektywnych twórców polskiego komiksu, publikując ponad sześćdziesiąt autorskich albumów, które osiągnęły łączny nakład przekraczający osiem milionów egzemplarzy. Ponadto, tworzył humorystyczne rysunki dla „Karuzeli”, ilustrował książki oraz projektował okładki czasopism, w tym pierwszą okładkę dla „Fantastyki”. W wielu swoich pracach inspirował się realnymi postaciami; przykładem jest postać jego żony, Heleny Wróblewskiej, której podobiznę często wykorzystywał w swoich rysunkach.